อัลมิตรา
..๏ ทิวแถวแนวยอดหญ้า.............พลิ้วไปมาคราลมแรง
โอนกิ่งอิงก้านแซง.......................ระหว่างช่อแห่งใบเรียว
หวิวไหวไร้แรงต้าน....................ลมแผ่วผ่านเพียงครู่เดียว
โยกย้ายไม่ยึดเหนี่ยว..................ปล้องเปล่าเปลี่ยวก็ลู่ตาม ๚
..๏ ดอกหญ้าคราปลิวไกล............สู่แดนใดใคร่ไถ่ถาม
เริงลมละลิ่วงาม............................สู่ฟ้าครามกระจายจร
จากต้นพ้นถิ่นทุ่ง.........................ลอยคละคลุ้งมุ่งแดนดอน
เหลือไว้แต่ต้นอ่อน.......................อีกกิ่งก้านต้านทานลม ๚
..๏ โยกย้ายใบกวัดแกว่ง...............ดั่งแสดงได้งามสม
ลดหลั่นครั้นต้องลม.....................ให้เช
2176
7
0
หน้าส่วนตัว
