ช่ออักษราลี
๑. มาตรแม้นมีหมู่ดาวพร่างพราวฟ้า
ปรารถนาเพียงแขที่แลเห็น
ดื่นดาษดวงดาวรายพรายล้อมเพ็ญ
หลบร่างเร้นแอบชมสมฤทัย
๒. เราก็แค่เป็นดาวที่คราวหม่น
ร่วงสกนธ์อับแสงแฝงตัวใต้-
หมอกอ้างว้างน้ำค้างเหงารุมเร้าใจ
จะวาดหวังอะไรในภพนี้
๓. จึ่งเป็นเพียงกระต่ายที่หมายจันทร์
เฝ้าใฝ่ฝันหนึ่งใครในห้วงศรี
ในกาลคืนมืดค่ำดำราตรี
เฉกรักที่..มีนั้น..อันธการ
๔. ดึกแล้วหนา..ราตรี..สิจันทร์ฉาย
รอเธอพรายเสน่หาให้ฟ้าหวาน
ฤๅคืนนี้เดือนแรมดาวแซมลาน
ระยับกาฬแวมไหว...แต่ไร้เธอ
๕. จักรอคอยสิ้นทิวามาอีกครั้ง
มิ..สิ้นหวังสิ้นท้อรอเสมอ
ยามพระลบพลบลับกลับละเมอ
หัวใจเพ้อใฝ่ฝันถึงจันทร์งาม
แม