นกตะวัน
ผิวขาวนวลยวนใจให้ไหวหวั่น
แผ่นหินนั้นเธอนอนอ้อนพฤกษา
เปลือยกายแนบแอบไอแดดไล้ทา
งามนักหนาเนื้อน้องแสงต้องโลม
มัจจุราชมาดร้ายหมายราวี
เลื้อยเร็วรี่ลงมาถลาโถม
แผ่แม่เบี้ยเคลียคลอหลอกล่อโลม
เสียดายโฉมต้องเฉางูเห่าคอย
ครั้นเธอฟื้นตื่นเห็นเป็นแขยง
ดั่งป่าแกล้งเกลียดเธอเจออยากถอย
กลัวตัวสั่นพลันนิ่งสิ่งนั้นคอย
ยกหัวย้อยยื่นลงฉกตรงมา
แต่เสียงปืนชื่นใจช่วยให้รอด
เมื่อเขาดอดกระดกไกเข้าใส่หา
กระสุนนั้นทันปลิดชีวิตนาคา
หล่อนผวาหล่นผล็อยลอยน้ำพลัน
จาก เพชรพระอุมา ภาคหนึ่ง ตอนไพรมหากาฬ 3
27 มิถุนายน 2547
530
6
0
หน้าส่วนตัว
