คนป่าฯ
*** โอ้ว่าลุง บุญมั่น นั้นจนยาก
ชีพลำบาก ยากแค้น และแสนเข็น
เศร้าโศกทรุด สุดระกำ เหลือลำเค็ญ
เกิดมาเป็น คนเหมือนเขา ก็เท่านั้น
*** ลุงบุญมั่น เหมือนขอทาน พอปานเปรียบ
ใครเขาเหยียบ โลกไว้ ใต้เท้ามั่น
แต่คุณลุง แบกโลกไว้ ในชีวัน
ลุงบุญมั่น คงมีบาป สาปจนตาย
*** สุดท้ายลุง ปิ๊งทางดี ชีวิตใหม่
ตัดสินใจ พากเพียร เขียนจดหมาย
เพื่อส่งถึง เทวดา สักหนึ่งราย
บอกไม่อาย ขอเงินทอง สักสองพัน
*** พับจดหมาย ใส่ซองแล้ว แจวไปที่
ไปรษณีย์ ใกล้ใกล้ ด้วยใจฝัน
พนักงาน ไปรษณีย์ สุดงงงัน
ทำไงกัน นำจดหมาย ให้เทวา
*** ทุกคนช่วย-