!~เฉาก๊วย~!
กาลเวลาเหตุการณ์ผลาญดวงจิต
ผลาญชีวิตผลาญใจให้ถลำ
รู้ตัวเองได้ดีว่ามีกรรม
เจ็บและจำสู้ทนจนมลาย
คงไม่มีวันใดให้แสนสุข
ความเป็นทุกข์เพิ่มมาน่าใจหาย
สิ่งที่ว่าไม่ดีก็ที่กาย
อันตรายยังเติมเพิ่มนิรันดร์
ตราบชั่วชีวิตนี้จะมีไหม
สิ่งสุขใจให้เป็นเช่นดังฝัน
มีแต่เลือนลมไปไร้สำคัญ
สิ่งคิดฝันอันดีไม่มีมา
รู้นะรู้ฝันดีนั้นมีน้อย
แต่ยังคอยโอกาสวาสนา
อาจวันหนึ่งสักวันนั้นคงมา
ให้สมค่าดั่งใจใฝ่ภิรมย์
แม้จะลบเลือนลางกลางใจฝัน
ยังขยันคิดไว้ให้สุขสม
แม้จิตใจชีวีมีแต่ตรม
ร้าวระบมอย่างไรใจรอนรอน
ความฝันเอยดาดดื่นเป็นหมื่นแสน
สิ่งทดแทนอย่างไรฝันไว้ก่อน
แม้จะไม่สมค่าให้อาท
816
3
0
หน้าส่วนตัว
