ผู้สัญจร
ไม้เท้าของผู้เฒ่า
กับลูกเต้าอกตัญญู
อะไรที่ควรคู่
หากเปรียบดูคงรู้เอง
ไม้เท้าไร้ชีวิต
แต่ถือติดไม่กลัวเกรง
หมูหมามาข่มเหง
ก็ยังเร่งใช้ฟาดไป
ไม้เท้าแม้ไม่พูด
หน้าไม่บูดให้เสียใจ
สงบนิ่งไม่เคลื่อนไหว
ใช้อะไรไม่ต่อรอง
ไม้เท้าแม้แข็งทื่อ
แต่ใช้ถือช่วยประคอง
ค้ำกายใช้ประลอง
ตอบสนองระยะทาง
ไม้เท้าแม้หงิกงอ
ไม่เคยก่อความระคาง
จิตใจไม่จืดจาง
ยามเมื่อวางไว้ที่ใด
ลูกอกตัญญู
ไม่เคยรู้พระคุณใคร
จึงทำเหยียบย่ำใจ
ผู้เฒ่าให้เสียน้ำตา
ไม้เท้าของผู้เฒ่า
ยังคอยเฝ้าติดกายา
ลูกน้อยที่เลี้ยงมา
ไม่รู้ว่าอยู่แห่งใด
-----------