คีตากะ
เทพธิดาแห่งฟ้าสง่าศักดิ์
ทวยเทพรักแหนหวงดวงสมร
งามหยาดฟ้ามาดินกลิ่นขจร
แม่งามงอนแสนสุขทุกทิวา
ด้วยบุญหนักศักดิ์ใหญ่ได้กายเกิด
รูปงามเลิศแดนดินถิ่นอนาถา
ใครเห็นรักปักใจในกานดา
หลงรูปพากลัดหนองปองนารี
บุญพาวาสนาส่งอนงค์นารถ
ให้พบปราชญ์เปี่ยมธรรมนำวิถี
รับทอดธรรมล้ำลึกนึกยินดี
ยังเทวีปรีดิ์เปรมเกษมทรวง
ธรรมวิถีบุราณสืบสานสร้าง
สอนปล่อยวางทุกสิ่งยิ่งแสนหวง
ละความงามทรามเชยเลยหวั่นทรวง
เกรงพ้นบ่วงแห่งบุญหนุนนำมา
ธรรมสุขุมลุ่มลึกคัมภีรภาพ
ทิ้งบุญบาปหนหลังเธอกังขา
เหนือวิสัยในโลกอุปโลกน์มา
ยังกานดาสงสัยในหลักธรรม
กร่อนอัตตาตัวตนนางทนทุกข์
ดุจไฟลุกร้อนไหม้ใจคมขำ
ชะล้างใจใสสดปลดบ่วงกรรม
เฉกยาล้ำ