มองฟ้าครามงามงดดูสดใส มองเกลียวคลื่นชลาลัยม้วนสับสน มองเปลวแดดแผดระยับกับสายชล นางนวลบินวนร้องอยู่ก้องไป เห็นเรือน้อยโยนตัวที่ปลายคลื่น เสียงครืนครืนคลื่นซัดเรือหวาดไหว ดูโดดเดี่ยวอ้างว้างเสียกะไร ฟ้าทะเลกว้างเกินไปเหงาเหลือเกิน เรือน้อยเอยปลายทางอยู่ไหนหนอ หรือเฝ้ารอหัวใจที่ห่างเหิน ขาดคนใกล้ฝ่าฝันไกลอ้างว้างเกิน ดูขัดเขินจะแล่นไปทางไหนดี