กุมภ์
หวลคำนึงถึงตัวฉันตอนเป็นเด็ก
ได้เพียงตุ๊กตาตัวเล็กมีความหมาย
จินตนาการก่อกว้างดั่งเลทราย
และเร่าร้อนดั่งกองไฟก่อไฟฟืน
เป็นเส้นทางจินตนามีตรงอ้อม
ดั่งวงล้อมทางม้าเหล็กใช่ทางอื่น
ถูกกำหนดไปตามทางเหมือนกลมกลืน
มิอาจฝืนไปทางอื่นคือรถไฟ
หวลคำนึงถึงตัวฉันตอนจากบ้าน
ต้องซมซานสู่กรุงเทพตามฝันไฝ่
เก็บเรี่องราวข่าวบ้านนอกไว้ในใจ
ปลดปล่อยไปตามแต่ใจจะนำพา
หากเปรียบเมืองศิวิไลดั่งเรือรถ
ฉันคงหมดโอกาสนั่งวางทีท่า
เป็นได้เพียงเกวียนเทียมควายไร้ราคา
ทางข้างหน้านั้นยากกว่าจะก้าวเดิน
เป็นส่วนเกินอยู่ก้นบึ้งตกผลึก
จิตสำนึกรับไม่ได้มันขัดเขิน
หลายเส้นทางอยู่ตรงหน้าให้เลือกเดิน
แต่ฉันกลั