กระเพื่อมแห่งวงน้ำ สีเงินงามสวยสดใส สะเทือนพงหญ้าใบ สะท้อนใจผู้เฝ้ามอง จึงน้ำผสมสี กลายมณีสีเงินทอง งามน้ำดลใจปอง งามเรืองรองแห่งเวลา แล้วน้ำก็ดังเมฆ ตะวันเสกทะมึนทา สิ้นแสงสุริยา ผิวธาราก็ทมิฬ ความงามเพียงชั่วครู่ หาคงอยู่จวบภพสิ้น สูงสุดแล้วจมดิน อำนาจสิ้นเงินและทอง ความมืดไม่เคลื่อนไหว แว่วเสียงไกลคือนกร้อง มืดรอสว่างรอง เป็นอย่างนี้มาช้านาน
2268
1
0
หน้าส่วนตัว
