แล้วฉันก็กลับมายืนอยู่ตรงนี้.. น้ำตาไหลอาบแก้ม แต่เธอคนดีคงไม่เคยรู้ นานเท่าไหร่แล้ว ที่ไม่มีเธออย่างที่เป็นอยู่ และฉันก็อาจจะดูเหมือนว่าไม่รับรู้ ว่าเธอจากไปไกล ก็ยังคงหลอกตัวเองว่าไม่ได้รู้สึก ทั้งๆ ที่ในส่วนลึกเธอยังคงไม่ไปไหน เจ็บ ฉันก็ยังคงเจ็บ เพียงแต่ไม่ได้แสดงออกไป.. รู้ เธอรู้ไหม ว่ามันทรมานเพียงใด ในวันที่ไม่มีกัน