ผู้หญิงสีม่วง
เธอจะเอาอย่างไร..ทำไมทำห่างเหิน
อยู่อยู่เธอหมางเมิน..จะให้ฉันเดินไปทางไหน
เธอไม่เป็นเหมือนเก่า..ฉันไม่อาจเดา..ไม่เข้าใจ
ควรหยุดหรือก้าวต่อไป..มันอึดอัดใจเต็มที
เธอเปลี่ยนไปแล้ว..ไม่มีแววของวันก่อน
เยื่อใจที่อาทร..ดูแหลกรอนจากก่อนนี้
ถ้อยคำเคยห่วงหา..กลายเป็นว่าไม่ไยดี
ทำคล้ายจะหลีกหนี..พบกันที..ไม่ทายทัก
เธออยากจะเลิกรา..จึงหลบหน้า..ใช่ไหม
เล่นหายตัวไป..เจอเมื่อไหร่..ทำไม่รู้จัก
วันนี้ฉันมีน้ำตา..เหมือนกับว่า..เจ็บยิ่งนัก
เธอทำเหมือนหมดรัก..หาญหักน้ำใจกัน
เธอไม่ยอมพูดจา..หรือกลัวว่าจะเสียชื่อ
คงห่วงจะถูกลือ..จึงเล่นยื้อหัวใจฉัน
ไยไม่เอ่ยคำร่ำลา..คอยหนีหน้าไปวันวัน
กล้า