แม่มดน้อยค่ะ
ในค่ำคืนที่เงียบงัน
ฉันแอบเริงร่าอยู่กับความฝันที่เธอมอบให้
ใต้ผ้าห่มอุ่นมีความอ่อนไหวแอบอิงอยู่ในใจ
กับฝันที่ไม่เคยมีใคร เข้าถึงได้นอกจากเธอ
ไม่อยากลืมตาตื่น
ขอโอบกอดค่ำคืนที่แสนหวานไว้พร่ำเพ้อ
กลัวตื่นมาเหลียวมองรอบกายไม่มีเธอ
กลัวความจริงที่พบเจอรินน้ำตาไหลเอ่อเหมือนทุกวัน
พยายามหนีห่างความจริง
ซุกตัวอยู่นิ่งๆ ใต้เงาของความฝัน
เพียงหลับตาลงภาพที่ชัดเจนคือเราได้พบกัน
ขอฉันจมอยู่กับฝัน ถ้าตื่นมาต้องไหวสั่น. . .ไม่มีเธอ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *