วิจิตรวาทะลักษณ์
เสียงเพลงพิณ ประพันธ์พร้อม กล่อมท้องทุ่ง
บรรเลงรุ่ง ทั้งทุ่งท้อง ครรลองอิสาน
ดั่งเพลงพิณ บอกเรื่องเล่า กล่าวตำนาน
มาขับขาน ผ่านเสียงพิณ ศิลป์ประพันธ์
ประสานเสียง เพียงเพลงคำ ลำนำล่อง
ท่วงทำนอง ภาษาศิลป์ สิ้นโศกศัลย์
เล่าเรื่องราว คราวก่อนหน้า สารพัน
ผสมสรรค์ ผ่านเพลงพิณ บนถิ่นไพร
ยามเย็นย่ำ สุริยัน จะพลันลับ
จันทราจับ กับขอบฟ้า ดาราไกล้
หมู่หนุ่มสาว ชาวอิสาน บ้านป่าไพร
ร่วม้อไฟ ร่ายรำร้อง ทำนองพิณ
ลุล่วงปี ที่ผันผ่าน สู่วันใหม่
วิถีไทย ในอิสาน พลันสูญสิ้น
ไม่มีแม้ แต่แว่วเสียง เพียงเพลงพิณ
สำเนียงศิลป์ ถิ่นอิสาน ก็พลันพัง