โคลอน
ฉันรู้สึกถึงสายตาคู่นั้น
แม้วารวันวนเวียนเปลี่ยนแค่ไหน
ยังสัมผัสรับรู้อยู่ด้วยใจ
ว่ามีใครคนหนึ่งพึ่งกลับมา
อาจเงียบงันเหมือนวันที่ห่างหาย
แต่เส้นสายความคิดสะกิดว่า
เธอนั่นแหละคนเดิมของเวลา
เพิ่งผ่านตาฉันไปเสี้ยวนาที
ท่ามกลางความว่างเปล่าเงาวูบไหว
เธออยู่ไหนในฝันอันริบหรี่
อยากสัมผัสไออุ่นคุ้นวจี
ที่เคยมีต่อกันเนิ่นนานเนาว์
แค่รอยยิ้มที่ฝากก่อนจากนั้น
ช่างแสนสั้นเกินกว่าระบายเหงา
เป็นอย่างไรมิรู้เลยคาดเดา
ว่าเธอเอาความสุขติดตัวไป
ฉันคงทำให้ได้เพียงเท่านี้
แม้มากมีรู้สึกมิอาจไข
อยากฉุดรั้งมิให้เธอจากไกล
แต่ไฉนมองผ่านกาลลับเลือน
เธอคงมีเหตุผลที่เดินหน้า
ว
2287
17
0
หน้าส่วนตัว
