ไผ่ดำ
...เธอเป็นใคร มาจากไหน ฉันไม่รู้
แต่เป็นผู้ ก้าวมา เมื่อฟ้าหมอง
เมื่อสิ้นแสง รังสี สุรีย์ครอง
เรืองแสงผ่อง พรายดาว เริ่มพราวพราย
.....ด้วยแรงฤทธิ์ พิษแผล แส้สวาท
คมรักบาด เธอยับ เกือบคับขัน
เธอเป็นใคร มาจากไหน ไม่สำคัญ
จะแบ่งปัน น้ำใจ ให้ดื่มกิน
.....พอแผลรัก คลายพิษ ชีวิตคืน
เธอหยิบยื่น ลั่นทม ให้ดมกลิ่น
เพลงอำลา ร่ายผ่าน ลานอาจินต์
แทบดับดิ้น ดวงใจ ยามไกลเธอ
.... เธอไปแล้ว ไปไหน ฉันไม่รู้
ยังทนสู้ ฝันหา น้ำตาเอ่อ
เจ้าของตัก พักใจ ยามใกล้เธอ
คอยพร่ำเพ้อ เพรียกหา หวนอาลัย
.....โอ้ว่าจิต คิดถึง และคิดถึง
ค่ำคืนหนึ่ง เนิ่นนาน สุดขานไข
คืนหนึ่งเ