(ถ้าจะให้ดี อ่านติดสำเนียงหน่อย ๆ นะครับ ) อยากเมือบ้านอีสานเก่าเฮาอาศัย อยากเมือไปใจคึดฮอดกอดความเหงา อยากพบพ้อพ่อแม่น้องผองหมู่เฮา อยากสิเว้าถึงความเหงาให้เจ้าฟัง นานปีแล้วแผ้วถางทางย่างหาฝัน พ้อแต่อันมันเจ็บเหน็บใจฝัง ฮอดมื้อนี้ใจท้อถ้อยด้อยกำลัง คึดหันหลังตั้งใจให้เมือบ้าน ป่าดินดอนขอนแก่นแผ่นดินเฮา ยังคือเก่าบ่หนอนี่ที่เคยผ่าน แผ่นดินเกิดกำเนินก่อต่อเฮาท่าน ถิ่นสถานบ้านหมู่เคยอยู่กิน คึดฮอดต้นดอกจานหน้าบ้านเฮา ผักกะเดาต้นเก่าก่อนย้อนคืนถิ่น เถียงนาน้อยคอยหลบฝนยามหล่นริน บ่เคยสิ้นถวิลหาบ้านบ้านป่าดอน อีกบ่นานปานใดดอกบอกเมือหวน เมือไปหม่วนทวนความหลังครั้งเก่าก่อน สู่อีสานบ้านนาป่าเขาขอน หวนไปย้อนคอนบ้านแสนนานเนา ในตอนนี้มีแต่หวังฝากฝังไว้ รักษาใจคนไกลถิ่นดินบ้านเก่า อย่าเจ็บไข้ภัยมาต้องให้หมองเศร้า จนกว่าเฮาเมือบ้านไปใจเว้าวอน *********************** ชื่อเพลง :: หนุ่มขอนแจ่น ศิลปิน :: พี สะเดิด http://www.baanmaha.com/forums/index.php/topic,14960.0.html เป็นหนุ่มแจ่นขอน ขะหยอนเว้าไทย บ่ แฉ็ง กกลิ้นบ่ค่อยมีแฮง พอเว้าไทยแฉ่งก็บหนุ่มเมืองไกล พ้อหน้าผู้สาว อ้ายแคดแล้วลาวจนเป็นนิสัย เหลือโตนชาติอ้านแน่สาวไทย ผู้แก้มแดงใสคือบักเฉียเชีย คึดพ้อหน้าครู ผู้สอนตอนเฮียนประถม จับอ้ายออกไปอบรม ยืนหน้าซั่นหันลิ้นรอเรีย จนฮอดมื้อนี้อ้ายยังเว้า บ่ ได้จักเที่ย เห็นสาวไทยอ้ายใจละเหี่ย สิได้เมียกับเขา บ่ หนอ *หลงฮักเจ้าหลาย ฝึกเว้าไทยจนเจ็บโผ่งแก้ม หางตาเจ้ากะ บ่ แนม ตะแหล่มแต่มแต่มสาว กทม. บ่ เจตนา มานั่งขัดพาพิซซ่าดอกหนอ แต่เจ็ดวันที่ใจอ้ายรอ หวังอยากสิพ้อหน้าเจ้าอย่างสูง **คึดฮอดแจ่นขอน บึงแจ่นนครเหลือแสน อยากขึ้นรถเมือขอนแจ่น แต่ บ่ มีแฟนไปอวดเพื่อนฝูง คิดฮอดจานก้อน กีมบักหอยคุ้ยตำหมากหุ่ง แต่ยังอยากจีบาสวกรุง ไผว่าใฝ่สูง.... กะซ่าง ซ้ำ (*, **) ********************* (ฟังเพลงนี้มันคิดถึงบ้านทุกที เลยเอามาฝากครับ)
2531
6
0
18 มีนาคม 2550 10:50 น. - comment id 672333
คึดฮอดแจ่นขอน บึงแจ่นนครเหลือแสน อยากขึ้นรถเมือขอนแจ่น แต่ บ่ มีแฟนไปอวดเพื่อนฝูง คิดฮอดจานก้อน กีมบักหอยคุ้ยตำหมากหุ่ง แต่ยังอยากจีบาสวกรุง ไผว่าใฝ่สูง.... กะซ่าง คึดฮอดบ้าน สงกราณต์นี้ได้เมืออีหลี ๆๆๆ
18 มีนาคม 2550 11:25 น. - comment id 672344
มาไกลให้คิดถึง รำพึงถิ่นสถาน จากมาเนานมนาน สงกรานต์จะหวนคืน
18 มีนาคม 2550 12:48 น. - comment id 672362
** เมืองดอกคูนเสียงแคนดั่งแดนฝัน ร่วมมือกันพัฒนาไม่ล้าหลัง งามขอนแก่นแดนทองพี่น้องฟัง ทั้งเด่นดังเลื่องชื่อระบือไกล อีสานเราไม่เก่าอย่างที่คิด ผลผลิตโอ่อ่าเช่นผ้าไหม การศึกษาก้าวหน้ามหาลัย เราภูมิใจ..งามซึ้ง..บึงแก่นนคร....ฯ ...ดีใจที่ได้รู้จัก..คนบ้านเดียวกัน...นะคะ...ขอนแก่น...ปัจจุบันไม่น้อยหน้ากรุงเทพฯ...รถติด..เราก็มีแล้วนะ...จะบอกให้.. ...กลับบ้านเรา...ยักษ์รออยู่..เอ้ย...รักรออยู่...นะคะ...ขอให้มีความสุขเมื่อกลับบ้านเราค่ะ...
18 มีนาคม 2550 13:23 น. - comment id 672388
คิดฮอดบ้านเหมือนกัน หมื่นพันไมล์ไปถึง ความอบอุ่นยังตราตรึง คะนึงเพ้อละเมอครวญ...
18 มีนาคม 2550 13:32 น. - comment id 672394
อืม....หัวอก..(เกือบ)เดียวกันเลย คิดถึงคอนนนนนน
18 มีนาคม 2550 14:13 น. - comment id 672414
คึดฮอดพ่อคึดฮอดแม่หลายแท้เด้อ คึดจนเพ้อถึงบ้านอีสานนั่น เมือบ้านเด้ออ้ายเอ้ย...เคยรำพัน ขอนแก่นนั้นฮุ่งเฮือง...เมืองงามตา.. เด้อสิบอกให้..
19 มีนาคม 2550 15:23 น. - comment id 673020
หน้าส่วนตัว
เห็นใจนะ เคยมีความรู้สึกนี้เหมือนกัน
แต่ทนได้ไม่นาน (9 ปี) ก็กลับไปหางานทำที่บ้าน แต่ป้าเป็นคน เหนือ นะ(ป้าเหนือเบื่อกรุง)
4 กันยายน 2553 21:13 น. - comment id 1154475
คันได้กินลาบก้อยอย่าลืมแจ่วแพวผัก กินพาเงินพาคำอย่าลืมกะเบียนฮ้าง คันเจ้าได้อยู่ยอดฟ้าผาสาทประดับมุข อย่าได้ลืมเฮียมทุกข์ผู้ขี่ควายคอนกล้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
