** เหมือนเคย..รอ ห่วงหวง ดั่งดวงจิต เหมือนเคย.. ชิด แนบครอง มิหมองศรี เหมือนเคย..รัก พักพิง อิงชีวี เหมือนเคย..มี ความผูกพัน ทุกวันมา หวนคิดถึง คราใด ให้ช้ำชอก เธอล่อหลอก หัวใจ ไม่รักษา ลืมเสียเถิด คำมั่น เคยสัญญา ด้วยดวงตา ที่ห่วงใย ไม่สำคัญ จะขอเป็น ผู้ให้ ด้วยใจรัก พร้อมยอมภักดิ์ เพียงเธอ ละเมอฝัน ห่างแสนไกล รักปลูก ยังผูกพัน มิมีวัน รักหมด ยอมอดทน รักเรานั้น คงเป็น เส้นขนาน เพียงวันวาน กลับกลาย ดั่งสายฝน หากพ่ายแพ้ แล้วแต่ ชะตาตน ขอเป็นคน..เก็บรักไว้ ในอุรา ** คงเป็นเพียง ความฝัน วันละนิด คงเป็นเพียง ดวงจิต เสน่หา คงเป็นเพียง ภาพฝัน ก่อนนิทรา คงเป็นเพียง ภาพมายา ที่ตราตรึง......ฯ
ราชิกา 17 มี.ค. 2550 16:06 น. - ID 99949 
1908
16
0
17 มีนาคม 2550 16:16 น. - comment id 672107
กลัวแต่ขะเป็นเส้นไม่ตรงค่ะ กลัวแต่จะเบี้ยวๆงอๆ อิอิ รักเป็นเส้นขนานคงได้เพียงแต่ทำใจนะคะพี่แม่หมอ
17 มีนาคม 2550 18:45 น. - comment id 672178
เส้นขนานยังมีโอกาศเคียงกันไป ดีกว่าสองเส้นที่ตัดผ่าน..ร่วมกันเพียงครั้ง ห่างไกลสุดตา ถ้าให้ดีขอเป็นจุดจะดีกว่อยู่ตรงนั้น แบบนั้น แค่นั้น ตลอดไป
17 มีนาคม 2550 20:56 น. - comment id 672206
เขียนได้ดีจริงๆ ชื่นชมค่ะชื่นชม
17 มีนาคม 2550 21:58 น. - comment id 672223
ใครๆๆ มาล่อหลอกราชิกา ใครหน้าไหนเดียวจัดการให้ ไม่รู้จักซะแล้ว เฮ้อๆๆๆ เส้นขนาดไม่เป็นรค่ะ เดี่ยวตีให้ใหม่เอง มีปากกากะไม้บรรทัดอ่ะ
17 มีนาคม 2550 22:38 น. - comment id 672251
** รักนี้เป็น..เส้นตัด ** ** เหมือนเคย .. ให้ พันผูก ปลูกรักหว่าน เหมือนเคย.. ผ่าน แนบชิด มิห่างหาย เหมือนเคย.. รัก ยอมแลก แม้วางวาย เหมือนเคย..กาย เราสอง ได้แนบเคียง หวนคิดถึง พึงรอ เธอหวนกลับ เธอลาลับ ห่างไป ไกลสุดเสียง ลืมเสียเถิด สัญญา หากแค่เพียง เป็นสำเนียง ย้ำย้อน ในวันวาน จะรั้งเธอ เพื่อให้ สิ่งใดเกิด หากหมดรัก ไปเถิด อย่าย้อนผ่าน อย่าทำแสร้ง ยังรัก ตลอดกาล เป็นเพียงแค่ วันวาน .. เคยรักกัน รักเรานั้น คงเป็น เหมือนเส้นตัด เคยผ่านลัด ตัดผ่าน วันสุขสันต์ แต่รักนี้ ใช่เป็น รักนิรันดร์ เพราะเธอ-ฉัน ต่างกัน ราวฟ้าดิน ** คงเป็นเพียง ความฝัน ในนิทรา คงเป็นเพียง เพราะว่า รักสูญสิ้น คงเป็นเพียง ความช้ำ ย้ำอาจิณ คงเป็นเพียง ฟ้า-ดิน ที่ตัดกัน ... ฯ
17 มีนาคม 2550 22:46 น. - comment id 672257
หน้าส่วนตัว
**.. ทางขนาน สองเส้น กลับเบนเข้า
ด้วยสองเรา รู้คุณค่า กว่าวันก่อน
เลิกน้อยใจ ขี้แย ตั้งแง่งอน
แล้วมอบกลอน กล่อมเธอฉัน หลับฝันดี...
แวะเวียนมาทักทาย ทายทักครับพี่
( ยามดึก ) 
17 มีนาคม 2550 23:23 น. - comment id 672269
.ใครคนนั้นใจร้าย.. บอกเรนได้มั้ยคนใจร้ายคนนั้น.. น่านะ..จะต้องมีวัน.. ที่วันนั้นเรนต้องรู้.... คนใจร้ายคนนั้น.. ..ไม่มี.. .. เป็นบทกลอนที่เศร้าจัง.. เรนรู้นะคะว่า.. ไม่มีใครที่จะกล้าทำร้าย ความรุ้สึกของนางฟ้าใจดี.. ทุกคนรักนางฟ้าสีขาว.. เหมือนที่เรนรู้สึกแบบนั้น .. เรนรู้น๊า..
..
18 มีนาคม 2550 08:08 น. - comment id 672319
ใช้เส้นทางคนละเส้น แต่จุดหมายเดียวกัน ก็ไปกันได้ น่ะพี่ราชิกา แหะ แหะ ถ้าถึงที่พักก่อน ช่วยเสียบปลั๊กตู้เย็นด้วยล่ะกันค่ะ :)
18 มีนาคม 2550 11:15 น. - comment id 672343
เขากับเราเฝ้ามองดูรูความต่าง เพราะเส้นทางวางไว้ให้ไกลห่าง ฟ้ากับดินสิ้นสงสัยในเส้นทาง จึงถูกวางทางรักเป็น... เส้นขนาน รักที่เป็นไปไม่ได้ เฮ้อ ๆๆๆ ปวดใจจริง ๆๆ
18 มีนาคม 2550 13:16 น. - comment id 672382
18 มีนาคม 2550 13:46 น. - comment id 672403
หากเธอเป็น เส้นตรง ลงบรรจบ แล้วมาพบ อีกเส้น ที่เป็นฉัน บวกดวงจิต คิดผูก ปลูกสัมพันธ์ สองเรานั้น คงไม่ช้ำ น้ำตานอง....
18 มีนาคม 2550 16:19 น. - comment id 672451
เส้นจะขนานกันได้ต้องตรงทั้งสองเส้น ไม่เห็นจะยากครับ วิ ธีง่าย ๆ แบบเด็กประถม ยกเอาเส้นตรงเส้นใดเส้นหนึ่ง ไปแหมะทับลงไป ก็จะได้เห็นเส้นตรงเส้นเดียว(มีขนาดใหญ่กว่าเดิม) ลากไปถึงยังจุดมุ่งหมาย ด้วยความมั่นคงครับ ช่วงนี้ที่บ้านเช้ามีฝนตกมาแต่ก็ลมแรงน่าดู ดีใจครับที่มาได้เห็นกลอนของพี่
18 มีนาคม 2550 17:51 น. - comment id 672488
แต่พี่ตุ้ม กับน้องเฌอ ไม่เป็นเส้นขนานนะคะ สวัสดีค่ะ
18 มีนาคม 2550 21:39 น. - comment id 672550
** คุณเพียงพลิ้ว....น้องกานต์...ไม่ต้องกลัวจ๊ะ..ยังไง?..เส้นมันบิดอยู่แล้ว...อากาศมันร้อนจ๊ะ...บิดๆ..งอๆๆ..ไม่เป็นไร...ทำใจไว้แล้วล่ะ...ลูกหมู..สบายดีนะ..คิดถึงน้องจ๊ะ...
18 มีนาคม 2550 21:45 น. - comment id 672553
** คุณไวยากรณ์ ....
18 มีนาคม 2550 22:11 น. - comment id 672562
** คุณต่อง..ต้อง..ksg... ** ทางขนาน สองเส้น จะเบนเข้า ให้สองเรา มีสุข ทุกสถาน ร้อยหทัย ทบเท่า ตราบเท่านาน ดอกรักบาน กลางจิต นิจนิรันดร์....ฯ ดีใจจังเลย..ที่น้องมาเยี่ยมจ๊ะ..ไม่ได้เจอกันนาน...สบายดีมั้ยคะ...คิดถึงน้องนะคะ...
18 มีนาคม 2550 22:18 น. - comment id 672564
** คุณน้องเรน....น้องเรน...ไม่มีใครกล้าทำอย่างนั้นหรอกค่ะ..เพราะ..พี่ชาย..ของน้องเป็นคนดี...มั่นคง..และซื่อตรงค่ะ...ที่สำคัญ...เสมอต้นเสมอปลาย...แม้เราจะอยู่ห่างกัน..หากแต่ใจ..ใกล้ชิดกัน..ทุกวันจ๊ะ ...อิจฉา...มั้ยจ๊ะ..น้องเรน...อิอิ.. อ้อ...พี่ชาย..ฝากบอกมาว่า..คิดถึง..เจ้าเรนจัง..นะคะ...พี่ทั้งสอง..คิดถึงน้องเรนจ๊ะ...
18 มีนาคม 2550 22:58 น. - comment id 672597
** คุณกุ้งหนามแดง...
18 มีนาคม 2550 23:05 น. - comment id 672606
** คุณเพชรพรรณราย....
18 มีนาคม 2550 23:10 น. - comment id 672609
** คุณครูพิม...
18 มีนาคม 2550 23:15 น. - comment id 672611
** คุณเบรฟฮารท์...หากเธอเป็นเส้นตรงลงบรรจบ แล้วมาพบพระเอกใช่เสกสรรค์ ร่วมเดินฝ่าผองภัยพร้อมใจกัน และฝ่าฟันทุกข์ภัยด้วยใจเรา.....ฯ ขอบคุณมากค่ะ..ที่แวะมาทักทายกัน...
18 มีนาคม 2550 23:19 น. - comment id 672613
** คุณชัยชนะ....
20 มีนาคม 2550 19:25 น. - comment id 673736
ทางที่เดินจะขนานกันไปค่ะ ไม่แยกจากกันเพราะเส้นทางนั้น มีที่มาที่ไป หรือป่าวน๊า แต่ที่แน่ๆ ใจถึงใจนี้ค่ะ พี่ว่าป่าวค่ะ คิดถึงค่ะ แต่ก็เสียดายจังที่มะเจอกัน คงจะยังมีเส้นขนานที่ยังมะมาบรรจบกันนั้นเองนะค่ะ แต่คงมะนานหลอกค่ะ ที่เส้นขนานสองเส้นจะมาบรรจบกัน คงเป็นเพราะความเชื่อมั่นของเรานะค่ะพี่
22 มีนาคม 2550 12:16 น. - comment id 674814
รักที่มีนี้คงเป็นเส้นขนาน ที่ไม่อาจพบพานประสานสู่ เหมือนหัวใจที่ให้ใฝ่รอดู แต่เธอกลับปิดประตูไม่อยู่รอพี่ตุ้มน่ารักขนาดนี้ ไม่มีใครอยากจะเป็นเส้นขนานกับพี่แน่ (รักและคิดถึงนะค่ะ)
3 เมษายน 2550 12:02 น. - comment id 679570
ต้องยอมรับ ฟ้าย่อมห่างไกลดินจนสิ้นกัปกัลป์ ฟ้าสูง ยูงหงษ์ พงษ์ศักดิ์ เมฆินทร์ อินทร์ลักษณ์ กำแหง แบ่งชั้น กั้นเขต กำแพง เมืองแมน แดนแบ่ง แจ้งตา ดินต่ำ ล้ำเขต ขอบขันธ์ แบ่งชั้น กั้นรั้ว ขั้วฟ้า ประหนึ่ง ต่ำต้อย น้อยค่า เกินคว้า ดาวเด่น เพ็ญดวง ดวงใจ ดิ้นรน พ้นถิ่น โผผิน บินข้าม ห้ามหวง ทิวเขา แมกไม้ กรายล่วง แดนสรวง ด้นไป ไกลดิน ฟ้าดิน ดูขนาน บรรจบ มุ่งไป ไม่พบ จบสิ้น ภาพลวง ผิวเผิน เกินถวิล ฟ้าห่าง ไกลดิน สิ้นกัลป์.... ใจเท่านั้นที่ไม่มีสิ่งใดขวางกั้นได้
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
