ริมน้ำโขงที่มุกดาหาร

บุญนำ

น้ำโขงสีกาแฟพาดแบ่งกลาง
หว่างบ้านพี่เมืองน้องสองรัฐ
เหนือฟ้าไกลอาทิตย์ใกล้ลับ
ส่องแสงหลากสีสรรต้องเมฆา
 
สักพักเมฆดำลอยกลุ้มครึ้ม
ค่อยค่อยคลุมพื้นดินไว้สิ้น
แสงสว่างค่อยค่อยโรยริน
ภุมรินทร์ปักษาหารัง
ความมืดเข้าครอบครองทั่ว
ให้เมามัวมืดมิดชิดมั่น
คลอเคล้าคลอเคลียมิจาง
ผูกใจมั่นรักกันวันดี
ฟ้าฝนเริ่มเทถ้วนทั่ว
เมามัวแรงลมถล่มใหญ่
ฟ้าแลบฟ้าผ่าไวไว
ทันใดก็สงบจบลง				
comments powered by Disqus
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    10 มีนาคม 2550 19:49 น. - comment id 668535

    มีพายุตอนนี้69.gif
  • อินสวน

    19 มีนาคม 2550 14:05 น. - comment id 672937

    แม่โขงมีมนต์ขลัง  
    มีพลังเชื่อมโยงใจ
    จะกี่ครั้งยังอยากไป   
    เหมือนมีใครเขาเฝ้าคอย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน