หวั่นและไหว...ในดอกหญ้า

จันทร์เพ็ญ จันทนา

ในโลก ในทาง กว้างใหญ่
หลากมวล ดอกไม้ สีสัน
งดงาม ในความ ต่างกัน
มีดอก ความฝัน ดอกนี้
ในทุกที่ทาง ถ้วนทั่ว
เจียมเนื้อ เจียมตัว เต็มที่
พอใจ ในความ พอดี
เพียงนิด เท่านี้ เนิ่นนาน
เป็นหญ้า ต้นน้อย ต้นหนึ่ง
ลึกซึ้ง ในทุก สรรพสาร
โบกใบ ไหวพริ้ว แบ่งบาน
เล่นล้อ กับกาล เวลา
กับกาลเวลา ที่เปลี่ยน
รับรู้ บทเรียน สูงค่า
บทเรียน ที่มี ที่มา
เหนื่อยล้า สับสน ปนกัน
แรงลม ลมแรง แกว่งไหว
หญ้าลู่ อย่างใจ ไหวหวั่น
เรียนรู้ อายุหญ้า นั้นสั้น
แต่อายุฝัน...นั้นยาว
				
comments powered by Disqus
  • White roses

    9 มีนาคม 2550 17:20 น. - comment id 668177

    แต่ถึงอย่างไรก็อย่าหยุดที่จะฝันต่อไปนะคะ..11.gif
  • เพียงแพรว

    9 มีนาคม 2550 17:38 น. - comment id 668197

    เรียนรู้ อายุหญ้า นั้นสั้น
    แต่อายุฝัน...นั้นยาว
    
    
    บทนี้ให้ใจไปเต็ๆเลยค่ะ คุณจันทร์เพ็ญ จันทนา
  • แม่มดใจร้าย

    9 มีนาคม 2550 19:02 น. - comment id 668239

    ถึงอายุ หญ้าสั้น อย่าหวั่นไหว
    เพราะอย่างไร เกิดใหม่ ได้อีกหน
    แม้ความฝัน ยาวไกล ไม่ทุกข์ทน
    น่าสุขล้น เพราะฝัน ฉันนั้นดี11.gif
  • ฝนสีน้ำเงิน

    9 มีนาคม 2550 20:12 น. - comment id 668276

    ชอบดอกหญ้าค่ะ
  • whitelily

    10 มีนาคม 2550 16:28 น. - comment id 668485

    อ่อนไหวเสมอเมื่อสายลมพัดผ่าน  
    ไม่ว่าจะเป็นดอกหญ้าหรือใจคนเราค่ะ.....36.gif
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    10 มีนาคม 2550 19:57 น. - comment id 668545

    ฝันและต้องทำ ฝันถึงไปนเพียงภาพลวงตา46.gif36.gif
  • เฌอมาลย์

    12 มีนาคม 2550 08:43 น. - comment id 669018

    อายุคนก็สั้นเหมือนกันค่ะ
    
    ฝันให้ไกล ไปให้ถึง36.gif36.gif11.gif11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน