ผืนดินแยกแตกระแหงเพราะแรงร้อน แทบม้วยมรณ์ดับดิ้นสิ้นแก้ไข คิดถึงลูกจากทุ่งสู่กรุงไกล แม่จะเอาเงินที่ไหนส่งให้เรียน เศรษฐกิจทุกวันนี้ แม่แย่ย้ำ ลูกจงตั้งใจเพียร เรียนหนังสือ เงินที่แม่ส่งไป ใช่กู้ยืม มาจากผืนดินแล้ง แบ่งขายไป... สังขารแม่นับวันแต่จะแก่เฒ่า หวังแค่เจ้าเรียนให้จบพบที่หมาย ถึงวันที่ชีวีแม่สิ้นมลาย คงดีใจ..ลูกเรียนจบ พบทางเดิน...
แต้มแมว 3 มี.ค. 2550 08:19 น. - ID 99308 
836
2
0
3 มีนาคม 2550 15:09 น. - comment id 665374
อุตส่าห์ส่งลูกเรียนเพียรศึกษา แม้นผืนนาผืนสุดท้ายแทบหมดสิ้น ลูกจงตั้งใจเรียนหากยลยิน คว้าปริญญามานะ..อย่าเกเร..
3 มีนาคม 2550 22:01 น. - comment id 665491
หอมเอยหอมลำดวนในสวนนั้น ดังสวรรค์แห่งดินในถิ่นฐาน ภาพพร่าเลือนด้วยร้างห่างมานาน จนร้าวรอนจิตใจจนไห้ครวญ เผลอพลั้งยามอ่านกลอนในตอนต้น จึงจำทนกลั้นใจโหยไห้หวน ที่เคยหอมประทิ่นกลิ่นลำดวน ที่เคยยวนดอกดินกับสิ้นไป
3 มีนาคม 2550 22:02 น. - comment id 665492
หอมเอยหอมลำดวนในสวนนั้น ดังสวรรค์แห่งดินในถิ่นฐาน ภาพพร่าเลือนด้วยร้างห่างมานาน จนร้าวรานรอนใจจนไห้ครวญ เผลอพลั้งยามอ่านกลอนในตอนต้น จึงจำทนกลั้นใจโหยไห้หวน ที่เคยหอมประทิ่นกลิ่นลำดวน ที่เคยยวนดอกดินกลับสิ้นไป แก้ใหม่ผิดเยอะ
4 มีนาคม 2550 20:45 น. - comment id 665730
น้องพี่สำบัดสำนวนเหลือกินเหมือนเดิมเยย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
