ทอดยาวอยู่เนิ่นนานการค้นพบ ถนนนั้นไปบรรจบที่แห่งไหน จากเริ่มต้นเดินผ่านมาและต่อไป มีอะไร...ไม่อาจรู้อยู่ปลายทาง รู้แต่เพียงเสียงลมที่พรมฝัน พัดเห่ความสัมพันธ์ของวันต่าง มากล่อมโลกบอบช้ำรักอำพราง ให้อยู่อย่างผู้กล้ามิล้าแรง อยู่เพื่อรอบางสิ่งความจริงนั่น เพื่อพบกับความฝันอันส่องแสง พบวิถีที่ล้ำค่าราคาแพง สมชีวิตที่เปลี่ยนแปลงแรงดิ้นรน ถนนเส้นนั้นเคยฝันถึง ว่าวันหนึ่งที่เหนื่อยล้ามาแต่ต้น จะจางหายคลายเห็นเป็นกมล- สุขอยู่บนที่ข้างหน้า-ระยะทาง
28 กุมภาพันธ์ 2550 21:20 น. - comment id 664064
บางครั้งความฝันพังทลาย เพราะตัวเราเองเป็นคนทำ
1 มีนาคม 2550 07:43 น. - comment id 664195
บนทางที่สัญจร นักเดินทางมิทดท้อต่อความยากลำบาก จนกว่าจะถึงจุดหมาย เพียงได้เหยียดขา บิดตัว คลายความอ่อนล้า .. และแล้วก็ถึงเวลาที่เขาจะทวงคืน อิอิ :)