เห็นใบไม้ตกลงอยู่ตรงหน้า ทำให้ข้าหวนระลึกถึงตัวฉัน เกิดมาแล้วจะอยู่ได้กี่วัน อาจเป็นเหมือนใบไม้นั้นพลันหล่นลง เปรียบชีวิตนั้นเป็นเช่นดอกไม้ เกิดแล้วตายเหมือนใบที่ล่วงหล่น เกิดมาแล้วจะมีสักกี่คน ที่หลุดพ้นจากการหล่นของความตาย นี่แหละหนาเมื่อเหลียวมาดูชีวิต คงไม่ผิดอะไรกับใบไม้ เกิดมาแล้วทุกคนก็ต้องตาย เป็นเหมือนเช่นกับใบไม้ที่ตกลง อนิจจาหากตูนข้าเป็นดอกไม้ คงสดใสกว่าใครในทั่วหล้า เป็นดอกไม้ที่สดใสทุกเวลา คงเป็นที่หมายตาของผะมร
สายรุ้ง 26 ก.พ. 2550 15:59 น. - ID 99090 
3035
1
0
26 กุมภาพันธ์ 2550 20:20 น. - comment id 662940
แบบนี้ก็ต้องใช้ชีวิตในแต่ละวันให้คุ้มค่ามากที่สุด เพราะว่าเราเองก็ไม่รู้ว่าเราจะต้องกลายเป็นใบไม้ที่ร่วงลงพื้นเมื่อไหร่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
