หน้าส่วนตัว
สีแสดแดง...เจิดจ้าอยู่กลางป่า
บอกเวลา....เพื่อนพ้อง....ต้องลาไกล
จบแล้ว...เรียน...ปิดตำรา...สู่ก้าวใหม่
หนทางไกล...ให้เดินทาง...อย่างคงมั่น
ทองกวาวพรู...แสดส้ม...งามพรมพร่าง
ปูเส้นทางงดงามดั่งความฝัน
สิ่งเรียน...รู้....เป็นฐานให้ อย่าไหวหวั่น...
และฝ่าฝัน...สร้างชีวิต ดั่งจิตจง
เพียงก้าวแรก ที่จะมีก้าวต่อไป
จงภูมิใจ...แม้จะมาจากป่าดง
ทองกวาวยัง...อยู่ป่าอย่างมั่นคง
ตั้งใจตรง...มุ่งมั่นเพื่อวันใหม่
จากแดนดอย...ดง...เขา...ลำเนาห้วย
ได้เพียงช่วยพยุง...เจ้า...ก้าวเดินไป
จากแสงเทียนดวงน้อยกลางพฤกษ์ไพร
เพียงส่องให้...เจ้าเห็น....เส้นทางฝัน
เป็นทองกวาว...เป็นแสงเทียน....เพื่อเรียนรู้
เป็นเพียงครู....เจ้าตัวน้อย....เด็กดอยนั่น
เป็นเพียง...ป่า....รอเจ้ากลับ....มาสร้างสรรค์
รอเพียงวัน....ศิษย์เก่า...กลับบ้านเกิด....
ฝากรักฟากฟ้า 7 ก.พ. 2550 15:55 น. - ID 98222 
1111
1
0
7 กุมภาพันธ์ 2550 16:46 น. - comment id 654116
คงได้รับแรงบันดานใจจากลูกๆจึงมีกลอนบทนี้ขึ้นมา
7 กุมภาพันธ์ 2550 17:14 น. - comment id 654129
ค่ะ เพราะตอนนั่งรถกลับบ้าน เป็นภาพที่สวยมาก ต้นทองกวาวที่ยืนคู่กับพยับหมอก
8 กุมภาพันธ์ 2550 15:56 น. - comment id 654581
ต้นทองกวาวผลิดอกบอกความหมาย ศิษย์หญิงชายถึงกาลจากพรากอีกคน ครูยินดีสุขเหลือเมื่อสิษย์ต้น จุดเริ่มต้น..มหาลัย..ได้หลายคน..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
