ปลิดปลิวเหมือนใบไม้ ร่วงหล่น โอ้หนอทำใจคน แสนเศร้า ชีพชีวิตคนเรา ใช่ว่า ยืนยาว เพียงแต่ขอให้ก้าว ไปด้วย ความดี หากวันนี้หัวใจใครหมองหม่น ขอใจทนต่อสู้อย่าวิ่งหนี ให้โลกนี้รับรู้ว่ายังมี เธอคนดีตรงนี้อีกหนึ่งคน เพียงหนึ่งหยดน้ำใจที่มอบให้ สู่หัวใจดวงไหนที่ทุกข์ล้น ก้าวต่อสู้บนทางที่วกวน อย่าสับสนหนทางแห่งความจริง
2 กุมภาพันธ์ 2550 13:49 น. - comment id 651914
เพียงหนึ่งหยดรดลงที่ตรงหน้า เธอต่อว่าฉันจนทนไม่ไหว นี่น่ะหรือคนที่มีน้ำใจ น้ำมูกไหลแค่นิดหน่อย....ข้อยละเซ็ง..(อิๆๆๆ)
2 กุมภาพันธ์ 2550 13:50 น. - comment id 651917
แวะมากอดพี่แม่มดสักกะหน่อยค่ะ ไปแล้วค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2550 13:55 น. - comment id 651921
คุณแมวคราว เพียงหนึ่งหยดที่ว่ารดถูกหน้า โดนใครว่าหรือถ้าเพราะใช่ฉัน สมควรโดนต่อว่าอยู่แล้วกัน ก็เพราะนั่นน้ำมูกใช่น้ำใจ
2 กุมภาพันธ์ 2550 13:56 น. - comment id 651922
น้องกานต์ กอดเฉย ๆ นะ ไม่ต้องเอาหวัดมาฝากพี่แม่มด พี่แม่มดยิ่งเป็นคนหายจากอาการป่วยไข้ยากซะด้วย รักษาสุขภาพด้วยจ้า
2 กุมภาพันธ์ 2550 14:20 น. - comment id 651939
ปลิดปลิว เคว้งคว้าง ชีวิตฉันดั่งใบไม้ที่หลุดลอย.... ทำให้คิดถึงเพลงนี้จังค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2550 14:38 น. - comment id 651952
น้องแม่มด.. จะปลิดปลิว ล่อลอย ไปหนไหน จะลาไกล จะหมองหม่น คนยังหวัง ชีพไม่สิ้น แรงไม่ลด หมดพลัง เราก็ยัง พอมีแรง ไว้แข่งกัน. มารับความหวังดีจากท่านน้องค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2550 14:59 น. - comment id 651962
"หากตัวฉัน เป็นเช่น ใบไม้นั้น ในใจพลัน ต้องเศร้า เหงาใจยิ่ง ทุกข์ทุกสิ่ง ทนทุกอย่าง ในใจปิ๊ง เคยติดกิ่ง ใบร่วงหล่น บนพื้นลาน...."
2 กุมภาพันธ์ 2550 15:32 น. - comment id 651995
มารับกำลังใจจากน้องแม่มดฯบ้างนะจ๊ะ เห็นว่ามีน้ำใจเต็มไปหมดเลย กะว่าจะซักปี๊บได้รึเปล่าก็ไม่รู้นิ อิอิ..........
2 กุมภาพันธ์ 2550 15:38 น. - comment id 652001
แวะมารับหยดน้ำใจจ้ะ...
2 กุมภาพันธ์ 2550 15:51 น. - comment id 652014
หากเธอคิด ว่าเธอตรม ระทมหมอง ขอให้มอง อาจมีคน ทนทุกข์กว่า ไม่น่าอาย ถ้ามีบ้าง เสียน้ำตา แต่ไม่ช้า เกินไปกว่า ก้าวต่อไป *************ต้องสู้ต้องสู้ถึงจะชนะ สวัสดีค่าคุณพี่แม่มด
2 กุมภาพันธ์ 2550 17:04 น. - comment id 652039
ให้กอดแล้วให้หนุนตัก เช็ดตัวให้ด้วยป่ะคะพี่สาว กลับบ้านแล้วค่ะ กานต์ง่วงแล้วค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2550 21:11 น. - comment id 652092
หากมีเธอเคียงข้างสุดวิเศษ แดนวิเวกเขตใดไม่หวั่นไหว ทุกที่ทางก้าวเดินเหินข้ามไป ด้วยหัวใจสองดวงร่วมกำลัง หางสิ้นไร้เธออยู่คู่เคียงข้าง โลกอ้างว้างเหว่ว้าให้อัปแสง มืดมิดหมองเศร้าเหมือนหน้าแล้ง คนสิ้นแรงอัปเฉาเหี่ยวแห้งตาย
2 กุมภาพันธ์ 2550 22:40 น. - comment id 652139
น้องแมงกุ๊ดจี่ เพลงนี้เพราะนะคะ แม่มดก็ชอบค่ะ พี่ครูพิมคะ จะปลิดปลิว ล่องลอย สู่ปลายฟ้า แต่เกรงว่า หัวใจ จะสิ้นหวัง เลยยืนสู้ ดูฟ้า คราพินพัง ไม่สิ้นหวัง แรงใจ ที่ให้เอย ส่งมอบแล้วนะคะพี่พิม คุณวิภาวดี เป็นเพียงไม้ ร่วงหล่น บนพื้นหญ้า ขอเพียงถ้า เธอยัง ไม่สิ้นหวัง มีแรงสู้ ต่อไป ด้วยพลัง และใจหวัง ถึงวัน ที่สมปอง พี่เบรฟค่ะ มีคนบอกว่าน้ำใจยิ่งให้ยิ่งไม่หมดค่ะ สำหรับน้องแม่มดน่ะมีน้ำใจอยู่แก้วเดียวค่ะ แต่มันไม่เคยหมดค่ะพี่เบรฟ กุหลาบ จะรับกี่หยดดีจ๊ะ น้องศรรกรา ยามฉันตรม ฉันรู้ มีคนหมอง มีคนต้อง ทุกข์ตรม ยิ่งกว่าฉัน ฉันรับรู้ หัวใจ ด้วยการปัน น้ำใจนั้น ให้คน เสมอมา น้องกานต์ ให้กอดแล้วหนุนตักด้วยค่ะ แต่อย่าเอาหวัด มาฝากพี่แมมดนะคะ Chesper จริงหรือนั่นที่พูดออกมานี่ ฉันนั้นดีจริงหรือที่เอ่ยอ้าง แล้วทำไมฉันจึงเหมือนหลงทาง ต้องอ้างว้างเอกาแต่ผู้เดียว
3 กุมภาพันธ์ 2550 00:10 น. - comment id 652173
ท่าทางเป้จะปลิวยากแฮ่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2550 21:14 น. - comment id 655156
เธอบอกว่าฉันมีค่ายิ่งสิ่งใด ยากหาใครมาเทียมเทียบตัวฉันได้ แต่ไม่รู่ว่าทำไมเธอจึงไป ไม่ห่วงใยอาทรฉันบ้างเลย จริงหรือที่ฉันนั้นแสนดี คิดอีกทีเป็นเพียงแค่ลมปากเอ่ย เธอนั้นยังจากฉันไปเช่นเคย เธอฉาเฉยทำได้อย่างเย็นชา