สิ่งใดหนอทำฟ้าให้หม่นหมอง แม้ในวันแดดสดใส และเหตุอันใดใจจึงหนาวเหน็บอ่อนล้า พรั่นหนทางข้างหน้า หวาดผวา ใยสองขาอยากหยุดพัก เหนื่อยยิ่งนัก คล้ายพ่ายแพ้ต่อกาลเวลา ทำไมเงาในดวงตาไม่ทอแสงแกร่งกล้า อย่างเคยเดินหน้าเต็มกำลัง อาจเป็นเพราะหัวใจมันไม่ใช่เหล็กเส้น จะให้ทำเป็นผู้หญิงแกร่งกล้า ก็ไม่ใช่ว่าจะทำได้ทุกครั้ง ก็ทุ่มเทมาก หวังอยู่มาก พลาดพลั้งจึงตุปัดตุเป๋ เซซัง ใจเอย เจ้าหมดพลังต่อสู้เพื่อวันนั้นแล้วหรือไร หรืออาจเป็นเพราะเราเหนื่อยนัก ไม่เคยได้พักดังใจหมาย หรือว่าปฏิภาณนั้นหายไป ไม่ตั้งใจเหมือนที่ผ่านมา หรือเพราะว่าเราสับสนกับชีวิต มันอาจจะโดดลิขิตไว้เช่นนี้ หรือเป็นเพราะว่าความคิดที่ดีๆ ในวันนี้มันอาจจะหายไป วันนี้อาจจะเป็นแบบนี้ หมดเสียซึ่งกำลังกายและใจ หมดความคิด หมดความหวัง หมดความหมาย อาจจะหมดเสียซึ่งไฟ ที่เคยโชดชวงในดวงใจตลอดเวลา เอาล่ะ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร วันพรุ่งนี่คอยชาร์ดไฟใหม่ก็แล้วกัน
เสี้ยว 29 ม.ค. 2545 06:00 น. - ID 9570 
1057
0
0
29 มกราคม 2545 10:02 น. - comment id 32665
ไม่เคยได้นึกได้ฝันว่าจะได้ร่วมงานกับ กวีมืออาชืพอย่าง เสี้ยว....... ขอบคุณที่ให้เราเป็นส่วนหนึ่งของงานของเธอ
30 มกราคม 2545 01:45 น. - comment id 32755
คราวนี้ชาร์ตสำรองไว้เยอะ ๆ นะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
