จุดมุ่งหมายปลายทางที่ว่างเปล่า ไม่มีเงาความฝันอันเคยเห็น ก็อยู่ไปวันวันมันเช้าเย็น ก็ไม่เห็นคุณค่าหาไม่เจอ มีความสุขชั่ววูบจูบไม่หอม เอาตัวย้อมเกลือกกลั้วมั่วเสมอ ใจที่ไม่มั่นคงหลงละเมอ ทั้งที่เผลอตั้งใจไปด้วยกัน นึกอนาถตัวเองบรรเลงโศก นั่งดูโลกหมุนไปอาลัยขวัญ คนรอบข้างก้าวเดินเพลินชีวัน ส่วนตัวฉันนั่งอยู่ไม่รู้ดี จึงอยากหยุดช่วงนี้ที่ไร้ค่า โดดออกมาเสียก่อนแล้วร่อนหนี จะไม่กลับไปแลแม้นาที จากจุดนี้มีหวังตั้งใจเอย
27 พฤศจิกายน 2549 21:54 น. - comment id 631556
เปิดหัวใจ ออกไป มองดูโลก มากมายนัก คนเศร้า ที่โศกกว่า ชีวิตมี สุขทุกข์ เคล้าน้ำตา ธรรมดา ต้องเรียนรู้ ยอมรับมัน ยิ้มไว้เถิด โลกนี้ ยังเหลือดี ให้เปรมปรี เลือกได้ อย่าเสียขวัญ ปลุกหัวใจ แกร่งกล้า ให้ฝ่าฟัน ขอพลัง อยู่ข้าง ไปห่างไป สวัสดีจ๊ะ จำกันได้ป่าวนะ อิอิ ชีวิตไม่มีคำว่าไร้จุดหมาย ตราบเจ้าของลมหายใจไม่สิ้นหวัง สู้ ๆ นะจ๊ะ
28 พฤศจิกายน 2549 08:02 น. - comment id 631622
เดียวก็หาเจอค่ะ จุดหมายไม่ไกลเกินฝัน หาอันเก่าไม่เจอก็ตั้งอันใหม่ค่ะ
28 พฤศจิกายน 2549 18:54 น. - comment id 631872
ไร้จุดหมายคือจุดหมายไม่ไปอีก พึงเดินปลีกหลีกหนีในสิ่งเห็น คงสะดุดจุดหมายใหม่ไม่ลำเค็ญ ที่ลอยเด่นมาหาอย่าท้อเอย
29 พฤศจิกายน 2549 00:22 น. - comment id 631986
..อย่าท้อไปเลยนะ ชีวิตก้อเป็นอย่างนี้แหละ มีขึ้นมีลง..เป็นธรรมดานะคะ จะเป็นกำลังใจให้นะ
29 พฤศจิกายน 2549 11:23 น. - comment id 632072
ร่วมสร้างสรรวันวานยังหวานหอม มาตรมตรอมเมื่อรู้ฤทธิ์พิษความขม คิดจะปลีกหนีไปไม่ชื่นชม คงลืมลมปากพร่ำย้ำสัญญา ตอนน้ำต้มผักหวานก็สัญญามั่นคง ก้นหม้อข้าวไม่ทันดำ คิดจะปลีกวิเวก อิอิ
29 พฤศจิกายน 2549 14:35 น. - comment id 632169
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ