เมื่อก้าวล้มลงไปในครั้งหนึ่ง คงรู้ซึ้งแก่ใจในความหมาย หากมัวนั่งจับเจ่าคงเปล่าดาย ซังกะตายอยู่อย่างนั้นชั่ววันคืน จักรอมือใครเล่าให้เขาฉุด เมื่อเธอหยุดตนไว้ใครอาจฝืน หากตัวเองอ่อนแอแม้แรงยืน ร้อยมือยื่นหมายช่วยก็ป่วยการ หากคราใดล้มลงก็จงลุก รีบปลอบปลุกวิญญาอย่างกล้าหาญ สรรพชีวิตดำรงได้อีกไม่นาน นาทีผ่านล้วนมีค่าน่าเสียดาย ขังตัวเองอยู่ใยในห้องมืด ดูชาชืดซึ่งชีวาน่าใจหาย จะเศร้าโศกโศกากว่าวันตาย หรือขวนขวายสู้ชีวิตลองคิดดู กล้ายอมรับกับทุกอย่างในทางถูก จงฝังปลูกศรีศักดิ์แห่งนักสู้ เคยหกล้มก็ให้เห็นว่าเป็นครู เปิดประตูออกมาหาความจริง เห็นท้องฟ้านั่นไหมยังใสสด โลกงามงดรอรับสรรพสิ่ง ลมยังโบกโยกไม้ไหวเอนอิง เก่าปลิดทิ้งเพื่อใบใหม่ได้ผลิบาน นกยังร้องเริงร่าเหมือนคราก่อน ผีเสื้อว่อนเวียนผกาหาน้ำหวาน ปลายังคงแหวกว่ายในสายธาร ปรากฎการณ์ทุกอย่างยังเหมือนเดิม ถือความหวังกำลังใจไล่ความเหงา อย่าขลาดเขลาจงสู้ศึกอย่างฮึกเหิม ประสบการณ์เป็นแรงคอยแต่งเติม จะยิ่งเพิ่มความแกร่งแห่งใจตน เพชรมีค่ากว่าถ่านหลายล้านเท่า ต่างผ่านเผาร้อนไหม้ให้ฉงน กว่าเป็นเพชรเม็ดสวยด้วยอดทน ถ่านปี้ป่นพ่ายร้อนด้วยอ่อนแอ เช็ดน้ำตาสูดหายใจให้เต็มปอด อย่าอิดออดลุกขึ้นมาหาทางแก้ แม้นไม่ช่วยตนเล่าใครเขาแล จะยอมแพ้กลางทางได้อย่างไร ลุกขึ้นเถิดเพชรกล้าหาทางออก ฟ้าเบื้องนอกยังกระจ่างสว่างใส เติมตัวเองด้วยหวังกำลังใจ ก้าวออกไปข้างหน้า..อย่าหวั่นกลัว.. ....กำลังใจแด่เพื่อนที่ลังท้อแท้ทุกคนครับ...สู้นะ....
20 พฤศจิกายน 2549 12:09 น. - comment id 628715
ล้มแล้วลุกยืนหยัดไว้ด้วยใจสู้ ปูทางสู่ความฝันอันสดใส ......
20 พฤศจิกายน 2549 12:11 น. - comment id 628716
หวัดดีครับคุณเพียงพลิ้ว.. สบายดีนะครับ..ทานไรยัง.. เที่ยงแล้วนะครับ
20 พฤศจิกายน 2549 12:14 น. - comment id 628721
ลุกได้มั้ย กันหนอ คุณแมวคราว ได้ยินข่าว ว่าล้ม จนจุกนั่น แล้วแฟนคุณ ไปไหน อีกแล้วกัน ไยถึงนั่น ไม่ช่วย ฉุดคุณที
20 พฤศจิกายน 2549 12:16 น. - comment id 628723
อุ้ย..คุณพี่ขา...แล้วมาเหรอคะ...หายไปตั้งนานน้องคิดถึ๊งคิดถึง กะลังบ่นถึงเลย มามะ จุ๊บ จุ๊บ
20 พฤศจิกายน 2549 12:22 น. - comment id 628729
หวัดดีครับคุณแม่มดและคุณศรรกราสาวขาโจ๋ประจำห้อง...นี่ไม่มีใครอ่านกลอนของผมเลยเหรอครับ...มาถึงก็หอมเอาๆ..เดี๋ยวก่อนก็ได้ตะเอง.ให้เค้าทาแป้งก่อนนะ..อิๆๆๆ.. ไปทานข้าวก่อนนะครับ..เดี่ยวมารบ..เอ๊ย..มาพบกันต่อ..อิๆๆ
20 พฤศจิกายน 2549 12:39 น. - comment id 628732
หากชีวิต นั้นผิดพลั้ง อย่ายั้งหยุด เป็นมนุษย์ ต้องอดทน ดิ้นรนหนา ใช่สนุก สุขสบาย ตลอดเวลา อันคุณค่า อยู่ที่ตน แหละผลงาน
20 พฤศจิกายน 2549 12:43 น. - comment id 628733
กำลังใจจากตัวเราสำคัญที่สุดในการสู้ สู้ทุกสิ่งได้หากทำใจให้เข้มแข็งค่ะ.... หายไปหลายวันได้กำลังใจจากคุณศรรกรา ก็พอแล้วมั้งค่ะ คุณแมวคราว...... รีอิ่มแหละ (ขนมจีน+แกงเขียวหวาน)....
20 พฤศจิกายน 2549 14:04 น. - comment id 628765
สวัสดีครับท่านแมวคราว หายไปนานเลยนะครับ ผมคิดว่าไปทำนาแถวเปลี่ยว ๆ ใครอาจจะคิดว่าเป็น มูสัง จับไปผัดเสียแล้ว ดีใจครับที่ยังอยู่
20 พฤศจิกายน 2549 14:13 น. - comment id 628772
หวัดดีครับคุณเบรฟ.สบายดีนะครับ... ไม่เจอกันนาน..นึกว่าสาวๆจับไปเรียกค่าไถ่ซะละ..55555 หวัดดีครับคุณกุหลาบขาว..สบายดีนะครับ.. เอ..กำลังใจอไรเหรอครับ..อ้อ..อย่าไปฟังมากนะครับรายนั้นน่ะ..เขาแจกกำลังใจไปทั่วแหละ.....เนี่นอยู่บ้านผมีก2 เข่งใหญ่ๆ ช่วยมาแบ่งไปทีครับ..อิๆๆๆ หวัดดีครับคุณคนบนเกาะ..บายดีนะครับพี่บ่าว..งานยุ่งมัยครับ...จริงๆแล้วมับมูสังเป้นญาติๆกันน่ะครับ...แถวบ้านผมเรียกมูสังแย่ว...อิๆๆชอบจริงๆเลยครับชื่อนี้.. ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมครับ..คิดถึงทุกคนเลย...
20 พฤศจิกายน 2549 14:23 น. - comment id 628783
พี่พูดแน่ะ มันคืออะไรไม่รู้จัก แปลให้น้อง ๆ ฟังด้วยซิ รู้กันแค่ 2 สองนี่นะ เดี๋ยวโป้งด้วยยยยย........
20 พฤศจิกายน 2549 14:34 น. - comment id 628785
จริงด้วยคุณรี...พี่บ่าวสองคนพูดอะไรก้อม่ายรู้เรื่อง รู้กันเองสองคน งงค่า งง ขนาด
20 พฤศจิกายน 2549 14:37 น. - comment id 628788
น้อง ๆอย่าไปสนใจเลยครับ พี่บ่าวมั่วตั้วไปงั้นแหละ อิอิ
20 พฤศจิกายน 2549 15:31 น. - comment id 628814
กอดดวงใจ..ดวงเหงา..นั่งเจ่าจุก ไม่อยากลุก..สิ้นเรี่ยวแรง..แห่งความหวัง คลื่นความรัก..ถาโถม..โหมประดัง ไร้พลัง..จะต่อสู้..อยู่เพื่อใคร..
20 พฤศจิกายน 2549 15:58 น. - comment id 628832
ก็กลัวอยู่นะครับคุณแมวคราว แต่กลัวน้องศรรกรามากกว่าครับ
20 พฤศจิกายน 2549 16:33 น. - comment id 628855
ก่อนอื่นขอ ก่อน สุดยอดเลยนะทั้งแนวคิดและภาษา ชอบบทนี้ที่สุด เพชรมีค่ากว่าถ่านหลายล้านเท่า ต่างผ่านเผาร้อนไหม้ให้ฉงน กว่าเป็นเพชรเม็ดสวยด้วยอดทน ถ่านปี้ป่นพ่ายร้อนด้วยอ่อนแอ อืม...ต่อไปถ้าเราอ่อนแอเราจะนึกถึง เพชร เข้าไว้
20 พฤศจิกายน 2549 16:43 น. - comment id 628862
คุณ..แมว..อีกคนแระ..ที่ชอบอ่านผิด..สงสัยตอนเรียน ตกภาษาอังกฤษ.. อ่านชื่อคุณรี..เป็นกุหลาบขาว..อิ..อิ.... กุหลาบอยู่ข้างล่างค่ะ..เพิ่งเข้ามา.แบบเงียบๆ..
21 พฤศจิกายน 2549 09:18 น. - comment id 629040
-เอ่อ..คุณลิลลี่ขอรับ..กระผมต้องขออภัยอย่างแรงกล้า..(อีกละ) ที่อ่านชื่อคุณผิดอีกแล้ว..แง้.. อ่ะ..ให้ตีมือทีนึง..สงสัยต้องไปตัดแว่นใหม่ด่วนแล้วละครับ..คราวหน้าจะระวังไม่ให้อ่านผิดอีกครับ..อย่าโกรธเลยน้า.. -สู้ๆนะครับคุณเฌอ...ต้องอย่างนี้สิครับ..ชีวิตยังมีอะไรๆดีๆให้ทำอีกตั้งเยอะ.. -ขอบคุณครับคุณดคลอน..ผมเองก็รุ้สึกว่าชอบบทนี้เหมือนกันครับ..(เขียนเองชอบเอง.อิๆๆ) แล้วมาคุยกันใหม่นะครับ -คุณศรรกราครับ..มีใครบางคนกำลังกลัวคุณอยุ่ครับ..(รวมทั้งผมด้วยอีกคนครับคุณเบรฟ..อิๆๆๆ) ก็ตะเองน่ะขี้เล่น..แต่ก็น่ารักดีครับ.. (จริงมั้ยอะครับคุณเบรฟ) -คุณกุหลาบครับ..ทำไมถึงรุ้ว่าผมอ่อนปะกิดละครับ..ผมน่ะ..ไม่ค่อยสามารถเลยครับ..แต่เรื่องภาษาไทยล่ะผมสู้ตาย... -คุณคนบนเกาะครับ...บอกน้องๆเขามั่งดิครับ..มูสังแย่วมันคือไอไหร..ตัวผมเองก็ไม่ทราบเพราะผมเด็กเต้บมาแต่กำเนิดครับ. .เหอ..เหอ... ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมครับ..แล้วคุยกันใหม่นะครับ...
24 พฤศจิกายน 2549 17:22 น. - comment id 630628
ขอบคุณมากค่ะ กลอนของคุณเป็นกลอนที่ทำให้วันหมองหม่นของฉันได้กลับมาสดใสอีกครั้ง ขอบคุณจากใจจริงค่ะ
27 พฤศจิกายน 2549 14:41 น. - comment id 631427
คุณตะวันน้อยครับ..ดีใจมากครับที่บทกลอนของผมมีประโยชน์กับคุณและคนอื่นๆที่กำลังท้อแท้..ผมเองก็เคยผ่านช่วงเวลานี้มาเช่นกัน เลยจดจำความรุ้สึกเช่นนั้นได้ดี..สุ้นะครับคุณตะวันน้อย..ผมชอบประโยคหนึ่งที่ว่า.. ...หลังก้อนเมฆทุกก้อน..มีแสงตะวันซ่อนอยู่.. หวังว่าคุณคงชอบเช่นกันนะครับ... ส่งกำลังใจมาให้ครับ...สู้ต่อไปนะ..
27 พฤศจิกายน 2549 21:42 น. - comment id 631555
จะคิดถึงและปลอบขวัญวันฟ้าหม่น จะเป็นคนเช็ดน้ำตาคราเศร้าหมอง สองมือนี้จะคอยรับประคับประคอง ฟ้าสีทอง..ผ่องอำไพ..ในวันรุ่ง.. .....คุณแมวคราว..สบายดีบ่อ้าย..