ทำไมยังคิดถึงเขาเหมือนเก่าก่อน เขาตัดรอนรักแล้วแววห่วงหา ยังอาวรณ์ร่ำไปไม่เลิกรา นี่เราบ้า..หรืออย่างไรใยไม่ปลง กลับมาบ้านครั้งนี้หวังหนีรัก ดามอกหักเราให้ไร้ลุ่มหลง แต่ยิ่งห่างมาเพียงใดใจพะวง เขายังคง ตรึงแน่น กลางแก่นใจ งานอยู่บ้านมีอะใรใคร่ทำหมด เผื่อจะลด ความป่วนปั่น ความหวั่นไหว สู้งานหนัก ไม่ให้เหงา ลืมเขาไป อนิจจา..กลับโถมให้ใจคร่ำครวญ ใยน้ำตาไหลมาเหมือนบ้าคลั่ง ไม่ว่านั่ง นอนพัก กระอักกระอ่วน คิดถึงเขา ยังท่วมท้น คนเรรวน ความทรงจำยังย้ำกวน ชวนคำนึง ปาดน้ำตาที่รินหลั่ง ไม่หวังแล้ว ช่างเถอะดวงใจแก้วให้แล้วซึ่ง พันธะทางจิตใจ ไม่ดื้อดึง ปล่อยเขาถึงสรวงสววรค์ ชั้นรุจี กลับมาบ้าน มีน้องพี่ มีพ่อแม่ คือ รักแท้ ผูกพันไม่ผันหนี ล้างใจซะ แล้วอย่าสน คนไม่ดี ต่อจากนี้ จะมีบ้านผสานใจ
คฑาแก้ว**2 18 ต.ค. 2549 19:44 น. - ID 94086 
1070
2
0
18 ตุลาคม 2549 20:02 น. - comment id 616663
ดีค่ะ แวะมาอ่านกลอนค่ะ แต่งได้ดีจังเลยค่ะ
18 ตุลาคม 2549 21:04 น. - comment id 616674
แวะมาทักทายครับ
19 ตุลาคม 2549 11:21 น. - comment id 616789
ความรักถ้าใครโดนเข้าก็คงจะดีถ้ารักนั้นเป็นรักจริงและเป็นรักที่มาตรงเวลาบางคนอาจอยากจะมีรักแต่ไม่เคยรู้เลยว่ายังไม่ถึงเวลา
8 พฤศจิกายน 2549 10:05 น. - comment id 624557
อ่านแล้วทำให้คิดถึงใครบางคน เข้ากับชีวิตดีคะ อยากให้มีกลอนมากๆกว่านี้คะ
8 พฤศจิกายน 2549 10:11 น. - comment id 624559
รู้สึกว่ามีเธออยู่ข้างกายตลอดเวลาที่ฉันเหงาและเราจะคิดถึงกันตลอดไป
และรักนี้ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
