@..ตอนยังเยาว์เราสู้มิรู้สิ้น ข้าวที่กินกู้มาสัญญาหมาย ต้องไถนาหาฟืนฝืนแรงกาย ยกเขาเป็นนายใช้เราทั้งเช้าเย็น @..เพราะความจนฝืนสู้จึงอยู่ได้ เย้ยเยาะให้ความยากตรากตรำเข็น ลุกขึ้นสู้รู้กรรมไม่ลำเค็ญ คอยเคี่ยวเข็ญความจนหวังพ้นภัย @..เหมือนดั่งฟ้ามีตามิช้าเนิ่น หมั่นเก็บเงินออมอดลดอบายฯ (อบายมุข) มีทรัพย์สินถิ่นฐานบ้านวัวควาย พลิกเป็นนายใช้คนเพราะ ทน มา @..กลายเป็นเศรษฐีมีทรัพย์นับเป็นหนึ่ง ผู้คนจึง ทักทาย ไหว้เวียนหา มิลืมตนคนเคยยากลำบากมา ถือเมตตาช่วยกัน "ฉันเคยจน"
3 ตุลาคม 2549 23:21 น. - comment id 611544
ตอนยังเยาว์เราจนสู้ทนหมั่น เฝ้าขยันทำงานเฝ้าหาญสู้ เพื่อให้รอดจากลำบากตรากตรำดู เพราะอยากอยู่อย่างมีกินมิสิ้นไร้ แต่ตอนนี้ความยังเยาว์จากเราสิ้น แถมยังดิ้นรนหมั่นมิหวั่นไหว แต่ไม่เคยเลิกจนทุกหนไป ซึ่งหวังไว้วันหน้า...ข้าจะรวย อยากเป็นแค่คนเคยจนบ้างจัง อิอิ
4 ตุลาคม 2549 00:12 น. - comment id 611560
เป็นคนเคยจน ดีกว่าคนเคยรวยนะคะ
4 ตุลาคม 2549 18:01 น. - comment id 611802
แวะมาอ่านครับ ไม่ได้เข้ามานานเลย คารมคมคายยังเหมือนเดิม อ่านแล้วนึกถึงคนเขียน
5 ตุลาคม 2549 09:08 น. - comment id 611991
สวัสดีค่ะ ช.อร่าม ทรนงหยัดยืนฝืนสู้ ไปสู่อนาคตสดใส บากบั่นหนทางไกล ถึงเส้นชัย...ด้วยใจอดทน... น่าชื่นชมนะคะ และน่ายินดี... \"อดทน\"...คาถานี้ ดีหนักหนา... คุณสบายดีนะคะ เห็นหายไปนานมาก รักษาสุขภาพนะคะ