(๑) เบิกประณามความช้ำในค่ำร้าย ที่กลีบกรายกลั้วราคีราตรีหมอง ร่ายมนตราเริงรำระบำคะนอง เพลินเพลงพร้องดนตรีใบไม้ไหวบรรเลง ผีเสื้อราตรี ... กรายปีกยากหลีกหลบ ปีกกร้านซบซุกไซ้ดอกไม้เบ่ง ราคะหวานร่านเริงหลงเพลิงเพลง เสียงครางเปล่งซ่านครวญหวนรำพึง (๒) จวบอรุณอุ่นแสงเธอแรงหมด ท้อระทดค่าพิสุทธิ์สุดคิดถึง ผีเสื้อหมางห่างหายคลายรัดรึง คาวติดตรึงรอยร่านรสราตรี ดวงดอกไม้ไกวประจานขานรับโลก ร่ายเพลงโศกประณามหยามศักดิ์ศรี กลีบพิสุทธิ์หลุดหายไร้ชิ้นดี โรยแทนที่ร่วงรับกับตะวัน (๓) ผลิกลีบใหม่เริ่มต้นชีวิตใหม่ ล้างมลทินของใจแม้ใครหยัน เก็บกลิ่นงามกรุ่นความดีที่กลีบนั้น อย่าหุนหันเริงมนตราราตรีร้าย ปิดฉากทรามหยามย่ำเคยช้ำชอก ปิดเพลงบอกร่ำโลกโศกทั้งหลาย ปิดตาเถิดเปิดแย้มฝันอันพริ้มพราย ราตรีกรายโปรดปกป้อง ณ ห้องใจ (๔) ขอเป็นแรงแห่งหวังที่พังแล้ว จะซับแววรันทดทดแทนให้ เถิด ... ผ่านโลกโศกผันวันเปลี่ยนไป ผลิกลีบใหม่ดูแลตนพ้นราคี.
แดดเช้า 13 ก.ย. 2549 14:18 น. - ID 92958 
1870
8
0
13 กันยายน 2549 14:31 น. - comment id 605784
เป้นดอกไม้ใกล้มือยือชวนชม พอสูขสมก็ทิ้งไร้ค่าหมาย สูญสิ้นแล้วความหวานถุกทำลาย เหลือซากตายร่วงหล่นบนกองดิน ดอกไม้ใกล้มือใครก็เด้ดดมแล้วทิ้ง น่าเศร้าใจจังเนาะ
13 กันยายน 2549 16:03 น. - comment id 605805
"ตราบาป ลบไม่ได้ แต่เริ่มต้นชีวิตใหม่ได้\" เดินคู่เคียงไปพร้อมกับทุกข์ ที่เคียงไปโดยไม่ทิ้งห่าง...
13 กันยายน 2549 16:18 น. - comment id 605815
ขอมอบกำลังใจให้ดอกไม้ทุกดอกที่ชอกช้ำ... เมื่อไม่เห็นค่าเรา เราก็ควรที่จะเข้มแข้ง และสู้ต่อไปเพื่อตัวของเราค่ะ.............
13 กันยายน 2549 16:44 น. - comment id 605836
จากบุปผาลาวัลย์อันสวยสด กลับรันทดเหี่ยวเฉาเขาทิ้งขว้าง ทั้งกลีบดอกหมองมัวทั่วสารพางค์ ต้องอ้างว้างเหี่ยวโรยอยู่โดยเดียว
13 กันยายน 2549 17:24 น. - comment id 605853
จะไม่ขอเป็นดอกไม้ที่เขาทิ้ง จะขอหยิ่งในศักดิ์ศรีที่มีพอ จะไม่งอให้ใครใครมาหมายชม จะวางตัวให้สมกับค่ากุลสตรี ใครจะมองว่าขึ้นคานก็ไม่สนหลอกค่ะพี่รุ่ง สวัสดีค่ะพี่รุ่งสบายดีนะค่ะ บัวเอาใจช่วย กับการสอบค่ะ
13 กันยายน 2549 17:49 น. - comment id 605862
เจ้าชูช่อออกดอกงมงามเหลือ อยากจะเอื้อมโน้มมาเพื่อให้หอม ต้นคงสูงเกินกว่าจะได้ดอม ลุ่มน้ำคลองคงสิ้นหวัง...แค่นั่งมองอยากจะโน้มลงมาสักครั้ง....นะครับ
13 กันยายน 2549 18:26 น. - comment id 605882
ใช่ค่ะพี่ ตราบาปลบไม่ได้ แต่เริ่มต้นใหม่ได้ ถ้าหากมีคนให้โอกาส ...
13 กันยายน 2549 18:30 น. - comment id 605887
คนเราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ เรานับหนึ่งเมื่อไรก็ได้ถ้าเราอยากจะนับ เพียงแค่เราอย่าดูถูกค่าของตัวเอง และคนอื่นก็จะยอมรับเราเองค่ะ
13 กันยายน 2549 19:05 น. - comment id 605900
หน้าส่วนตัว
ดอกไม้เจ้าเอย...
......สงสารเจ้าดอกไม้แรกแย้ม....
....เป็นกำลังใจให้คะ ต่อสู้กันต่อไป....
13 กันยายน 2549 19:10 น. - comment id 605904
ชาย : ผู้หญิงเปรียบเหมือนดอกไม้ประดับ หญิง : ผู้ชายไม้ประดับ สรุปว่า ล้วนเป็นดอกไม้ประดับโลก
13 กันยายน 2549 21:55 น. - comment id 605970
13 กันยายน 2549 22:38 น. - comment id 605983
....สบายดีนะครับ
13 กันยายน 2549 23:19 น. - comment id 605996
ดอกไม้ทุกดอกทุกชนิดมีคุณค่าควรแก่การรักษาค่ะ
13 กันยายน 2549 23:58 น. - comment id 606009
ขอเป็นหนึ่งแรงใจให้ความหวัง กับชีวิตที่พังและสลาย ของผู้ที่มีเศร้าเฝ้าทักทาย และมากมายความช้ำระกำใจอดีต เราไม่สามารถจะแก้ไขอะไรได้ แต่อนาคต เราสามารถกำหนดมันได้ ขอร่วมเป็นหนึ่งแรงใจให้กับผู้ที่ต้องเจอกับเหตุการณ์ที่ร้าวระทมค่ะ
14 กันยายน 2549 12:03 น. - comment id 606082
ดอกไม้ของฉัน.. ปิดฉากความโศกศัลย์จากวันเก่า ทุกความทุกข์ร้อนร้ายคลายบรรเทา เพื่อพรุ่งเช้าสดใสกับใจดีดี..
15 กันยายน 2549 00:03 น. - comment id 606268
ขอบคุณทุกท่านที่มาเยือนกันค่ะ : ) แดดเช้าฝันไว้ว่า จะเขียนงานเชิงสัญลักษณ์ให้ดีๆ เนียนๆ และก็จะหัดเขียนต่อไป ... ไม่ค่อยมีเวลามากค่ะ ขอตอบคอมเม้นท์แบบรวมๆ ไปก่อนนะคะ ช่วงนี้เร่งอ่านหนังสือ พอดีความคิดเรื่องนี้แว้บเข้ามาเป็นฉากๆ เลยต้องรีบเขียน ไม่เช่นนั้น ... จะเขียนไม่ได้ ก็เลยได้งาน ดอกไม้เจ้าเอย ... ชิ้นนี้ออกมาน่ะค่ะ แรงบันดาลใจนี่ก็น่าอัศจรรย์ใจเหลือเกิน บทจะมาก็มาจนไม่ทันได้ตั้งตัว และถ้าไม่รีบสร้างสรรค์ ก็จะหายแว้บไป เป็นที่น่าเสียดายเนาะ ไม่รู้ความคิดมุมมองอะไรจะแว้บมาอีกเมื่อไหร่ ... ก็คงต้องปล่อยเป็นเรื่องของแรงบันดาลใจที่ฟ้าประทานลงมาให้แล้วกัน อิอิ อาจจะหายไปสักระยะนะคะ ... เพราะเร่งอ่านหนังสือ แต่ก็ไม่แน่ ถ้าแว้บๆ ความคิดออกมาเป็นกลอนอีก ก็จะมีผลงานมาให้อ่านกันอีกค่ะ : ) ขอบคุณทุกท่านนะคะ ... ที่ยังติดตามอ่านงานของแดดเช้า ถ้าหายไป คิดถึง ก็ขอให้รู้ว่า แดดเช้าไม่ได้ทิ้งที่นี่ไปไหน แต่มีภารกิจที่ต้องทำ ต้อง \"หักดิบ\" จริงๆ สักทีแล้วค่ะ
16 กันยายน 2549 21:43 น. - comment id 606730
กำลังใจให้ไม้ดอกที่ชอกช้ำ ผีเสื้อย่ำราตรีหยิ่งผยอง คิดว่ามีกำลังเหลิงคะนอง สักวันต้องใช้กรรมที่ย่ำยี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
