(ไม่) ... กล้าก้าว

ไวยากรณ์

                                                   ผู้หญิงไร้เงา 
ไม่กล้าก้าวทางยาวไกลด้วยใจหวั่น
กลัวทั้งนั้นอุปสรรคที่หนักหนา
แถมอ่อนแรงไร้กำลังทั้งวังชา
ทุกเวลามืดมิดไร้ทิศทาง
เหมือนดั่งว่าอุปสรรคช่างหนักหน่วง
เป็นแรงถ่วงยึดติดคิดขัดขวาง
ให้เราไร้ปัญญาจะระวาง
ในทุกอย่างที่พบประสบเจอ
ยิ่งกว่านั้นหนทางช่างร้างไร้
ไม่พบใครจริงใจใฝ่เสนอ
ต้องอยู่เดียวเปลี่ยวใจใฝ่ละเมอ
อยากพบเธอคนจริงใจที่ไกลกัน
และเหมือนฟ้าเมตตาประทานให้
พบคนไกลห่วงใยเหมือนในฝัน
พาก้าวเดินเคียงข้างไม่ห่างกัน
และไม่ใช่ใครทั้งนั้นนั่นคือคุณ  


                                                ไวยากรณ์  
จงกล้าก้าวทางยาวด้วยใจมั่น
หรือเธอเองลืมฉันคนเกื้อหนุน
หากวันใดอ่อนล้าจะคล้ำจุน
คอยการุณข้างเธอตลอดไป
หากแม้นว่าอุปสรรคจักหนักหน่วง
แบ่งเป็นช่วงก้าวไปจักดีไหม
ถึงวันนี้ยังไม่ถึงเส้นชัย
แต่ว่าใช่อยู่ไกลเกินคว้ามา
บนหนทางแห่งฝันแม้โดดเดี่ยว
เหมือนเดินอยู่ลำพังผู้เดียวหนา
หากเธอพร้อมฉันพร้อม ขอสัญญา
ทุกสิ่งจะฟันฝ่า ..ไปด้วยกัน
เพียงเรามีเรา ..ยืนเคยคู่
ใจเรารู้ทุกสิ่ง ไม่นึกหวั่น
อุปสรรคหนักหนาสารพัน
เพียงมีเธอและฉัน .. ไม่หวั่นเลย 


                                                   ผู้หญิงไร้เงา 
จะก้าวย่างทางยาวไกลด้วยใจมั่น
และยอมรับก่อนนั้นฉันหวั่นไหว
แต่ไม่เคยลืมคุณอย่าขุ่นใจ
เพราะคุณคอยห่วงใยใฝ่ดูแล
ส่วนเรื่องราวอุปสรรคที่หนักนั้น
อาจเคยหวั่นเพราะใจเคยได้แผล
แถมยอมรับความเศร้าเฝ้าดวงแด
แต่ไม่แคร์แล้วตอนนี้ที่เป็นจริง
ยิ่งกว่านั้นบนโลกกว้างทางข้างหน้า
คุณยังมาทำให้ใจสุขยิ่ง
พร้อมตอบกลับจากใจใฝ่ประวิง
เพื่อนไม่ทิ้งกันจริงฉันเชื่อใจ
จึงขอให้สัญญา..ในครานี้
เธอจะเป็นเพื่อนซี้..ที่ชิดใกล้
พร้อมจะคอยดูแลกันมิหวั่นภัย
ตลอดไปด้วยใจ...ให้สัญญา


                                                ไวยากรณ์  
หากก้าวย่างทางยาวไกลด้วยใจมั่น
บนทางนั้นใช่โรยด้วยกุหลาบไว้
กว่าจะถึงในวันถึงเส้นชัย
หากเหนื่อยล้า ..มีเรื่องใด โปรดบอกกัน
เพราะความจริงกับฝัน ต่างกันอยู่
อยากให้เธอรับรู้ .. อย่าหุนหัน
จะคอยเป็นส่วนหนึ่ง ..ช่วยผลักดัน
ปัญหาหนักเพียงใดนั่น .. อย่าเกรงใจ
แม้ไม่มีปัญญาจะช่วยแก้
มีเพียงแต่รับฟัง .. ที่ทำได้
แค่เพียงอยาก เห็นเธอสบายใจ 
หรือเธอลืม หรือไง .. นี่เพื่อนเธอ
อย่าสัญญาใด ๆ เพียงลมปาก
แค่เพียงอยาก ให้เชื่ออยู่เสมอ
ทุกข์ต่าง ๆ ที่เธอพบ ประสบเจอ
แบ่งมาเหอะ .. หรือเกลอลืม  ฉันคือใคร