รักษากายและใจเราไว้ก่อน การหลับนอนเป็นเวลานะยอดขวัญ แม้คิดไปไม่อาจจะแก้ทัน ก็วางมันไว้ก่อนนอนหลับตา อยู่ชิดใกล้ในนิยามความรู้สึก จากส่วนลึกใจนี้สิเนหา ยิ่งได้พบสบพักตร์ทักทายมา พอรู้ว่าทุกข์ร้อนมิผ่อนคลาย อยากอำนวยช่วยแก้แต่จนจิต มิอาจชิดใกล้นักยากจักหมาย แต่ก็ดีที่เล่ากล่าวบรรยาย เรื่องมากมายหลายหลากหนักในทรวง ความเจ็บไข้ได้ป่วยช่วยแก้ยาก คนหลายหลากหนักอกสาธกห่วง ยิ่งแม่พ่อก่อเกื้อเอื้อทั้งปวง แม้แต่ห้วงฤทัยอาจให้ปัน คอยรักษาสุขภาพอาบความหวัง เป็นพลังอีกทางที่สร้างสรรค์ หมั่นประคองกายใจในคืนวัน ควรแข็งขันเข้มข้นทนให้เป็น มองตามจริงสิ่งที่มีรอบข้าง ทุกสิ่งอย่างเป็นครูอยู่ให้เห็น ทุกสิ่งอย่างย่างเยื้องเขื่องประเด็น ใจเย็นเย็นไตร่ตรองประคองตน --------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๘ กรกฎาคม ๒๕๔๙
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 8 ก.ค. 2549 19:33 น. - ID 90969 
1435
1
0
8 กรกฎาคม 2549 21:30 น. - comment id 589365
เผลอหลายที่ครับ แม้จะกดความคิดไว้ แต่หลุดออกมาบ่อยๆ ๆ ๆ เอ้.......................... อินเลิฟกับเขาด้วยหรอ ครับบบ
8 กรกฎาคม 2549 22:44 น. - comment id 589369
9 กรกฎาคม 2549 11:43 น. - comment id 589394
อัสสุ... ก็ไม่มีอะไรมากนะ แค่... ใครคนหนึ่ง... ถึง... ใครสักคน... ก็เท่านั้นล่ะ ฉางน้อย... ไม่เห็นทักทายกันซะนาน สบายดีนะ รักษาสุขภาพด้วยล่ะ ผู้ชายปากร้ายคนนี้ อาจจะไม่มีถ้อยวจีที่อ่อนหวานหรอกนะ คงไม่แปลกอะไร หากจะมีใครสักคน สนใจคนพูดตรง ๆ ซั่นดอกวา
10 กรกฎาคม 2549 12:13 น. - comment id 589474
ความเดิม ผู้ชายปากร้ายคนนี้ อาจจะไม่มีถ้อยวจีที่อ่อนหวานหรอกนะ คงไม่แปลกอะไร หากจะมีใครสักคน สนใจคนพูดตรง ๆ ซั่นดอกวา อิอิ ไม่แปลกหรอกค่ะ แต่ว่าหายากแฮงหลายเด้อ สิบอกให่ ห่างไกลแต่ชิดใกล้ในใจเสมอ เพิ่นคือสิรับรู้อยู่ดอกค่ะ ฝากเป็ฯกำลังใจให้เธอด้วยนะคะ
11 กรกฎาคม 2549 04:09 น. - comment id 589570
โอ้ย ๆๆๆ คือมาอิจฉาหลายแท้หนอ...อิอิ อินเลฟกับสาวได๋หนอ หนุ่มนิวยอรก์...อิอิ จ่มบูดดดดดดด ๆๆๆๆ ป่านบนปลาบูดดดดดแท้หนออ้ายเอ่ย 5555555
11 กรกฎาคม 2549 10:49 น. - comment id 589596
หน้าส่วนตัว
เพียงพลิ้ว...
ก็ไม่รู้หรอกนะว่า คนที่เอ่ยถึงน่ะ จะรับรู้หรือเปล่า?
ถ้าไม่คิดเข้าข้างตัวเอง ก็น่าจะรับรู้ได้นะ แต่จะรับไว้หรือเปล่า? มิกล้ารับประกันตัวเอง
กะย้อนว่าเจ้าของคนผู้ฮ้าย สาวทางได๋สิเหลียวหล่ำ...คำเอย ปากคุ้นเคยแต่เอ่ยเอื้อนเหมือนมีดดอกฝ่าฟืน...ซั่นแหล่ว
แสงไร้เงา...
ขอบใจหลายเด้อหล่า สิฮักไผปานได๋ กะฮักใจเจ้าของไว้คือเก่านี่ล่ะ เผื่อเผิ่นบ่เห็นคุณค่า สิบ่ได้ฟายน้ำตาฮ้องไห้
ของฝากจากคนไทยอีสานนำกันเด้อ
ตก พ.ศ. สองพันห้า ประชาไทย มาใจต่าง
เพลงฝรั่งเปิดเปรี้ยงปร้าง พิณแคณฮ้าง แม่ใหญ่เอย
พากันหัวเว้าเย้ย ธรรมเนียมเก่าแต่คราวหลัง
พากันซังมูลมังโต ไปเห่อโชว์แต่ของนอก
เพลงสตริงสะตอก บอกว่าม่วนทันสมัย
ฟังหมอลำเผิ่นอยากอาย มันต่ำหลายเบิดลายโก้
เห็นของโตเป็นของถิ่ม ไปหลงชิมจิ้มของใหม่
เบิดแต่บุญตายาย ลายอีสานที่อ่อยเว้า
สิเหลือเค้าแหน่บ่น้อ พี่น้องเอยยยยยยย...
( อ้างจาก อ.สลา คุณวุฒิ)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
