พริบดาวพร่างกลางดอยคอยคนเห็น ผ่านแดดเย็นคืนค่ำน้ำค้างใส พบเช้าหมอกระลอกลมห่มหนาวใจ พราวพลอยไพรสงบง่ายเรียบตามมี มิได้ด้นกระสนค้นหาฝัน ตะกายขึ้นฟ้าสวรรค์ชั้นสดสี เพียงหนึ่งดาวพราวดอกบอกชีวี ผ่านเวลานาที ด้วยชีวิต อาจร่วงพราวจากราวฟ้า ณ แดนไหน เจ็บช้ำใจเพียงผ่านอดีตผิด เยียวยาแผลดูแลใจได้ความคิด ไพรพฤกษ์คือมิ่งมิตรมามอบรัก พริบดอกดาวพราวกลางดอยใครสอยถึง อาจซาบซึ้งความเรียบง่ายงามแน่นหนัก พลอยไพรแท้ แค่หนึ่งดาว พราวใจนัก ขอรู้จักดาวระยับ ... ประดับดอย.
แดดเช้า 15 มิ.ย. 2549 13:13 น. - ID 90218 
2061
3
0
15 มิถุนายน 2549 13:41 น. - comment id 583813
อา ดู๊ย ดู๊ย...สำน่วนกล่อนซางม่าเป่นต่าซังเนาะเจ้าหนี่ แทกด่าวใซกั๊บใจ่ บื๊ยยยย
15 มิถุนายน 2549 13:53 น. - comment id 583815
เอ้อ..แค่ดาวประดับดอยเนาะ คิดว่าหาคนมีดาวประดับบ่ามาเคียงคู่ซ่ะแระ
15 มิถุนายน 2549 14:18 น. - comment id 583818
พริบดอกดาวพราวกลางดอยใครสอยถึง อาจซาบซึ้งความเรียบง่ายงามแน่นหนัก พลอยไพรแท้ แค่หนึ่งดาว พราวใจนัก ขอรู้จักดาวระยับ ... ประดับดอย. แดดเช้า ------------------------------------------- ระยิบดาวพราวฟ้าเหนือป่าเขา ให้คนเฝ้าปรารถนาจะเด็ดสอย ประดับฟ้าประดับฝันประดับดอย ประทับใจหนึ่งใครคอยชะเง้อชม แจมจ้าพี่รุ่ง
15 มิถุนายน 2549 18:26 น. - comment id 583862
ปรี๊เมกยืนอยู่บนดอยตั้งนาน ไม่เห็นมีดาวดวงไหนมาคอยประดับกายเลยอ่าน้องรุ่ง +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
15 มิถุนายน 2549 20:00 น. - comment id 583878
พี่แดดเช้า..........คนชอบแกล้ง คันเจ้าคึดฮอดข่อยให้เหลียวเบิ่งดวงดาว สองสายตาเฮาสิก่ายกันอยุ่เทิงฟ้า คันเจ้าคึดฮอดข่อยให้หยิบรุปมาเบิ่ง ข่อยสิเพิ่งปากยิ้มพงับพงับให้ดอกเด้อ นาง เอ๋ย........................
15 มิถุนายน 2549 20:02 น. - comment id 583879
เคยอยู่เป็นครูดอยอ่านแล้วได้บรรยากาศอีกครั้ง
16 มิถุนายน 2549 03:46 น. - comment id 583952
เข้ามาบ้านหลังนี้แล้วสนุกอ่านอีสานวุ้ย อิอิอิ แวะมาแซวเล่น 55555 แวะมาเว้าอีสานนำนะพี่สาว เป็นจังได๋ซำบายดีบ่ อยู่ดีมีแหงเด้อ ...... ปล. ฝากถึง คห. 1 เขียนอีสานแล้วกรุณาแปลด้วย อิอิ คนอื่นจะได้เข้าใจด้วยหน่อยว่าเว้าอีหยั่งนะ อิอิแซวเล่นเด้ออ้าย อย่าว่ากันเด้อ คนบ้านเดียวกันกะแซวกันเล่น ม่วนกรุบบบบบบบ
16 มิถุนายน 2549 06:13 น. - comment id 583962
ถือตะกร้อด้ามยาวสอยดาวสูง อยู่บนยอดยางยูงกลางไพรสนต์ ช่างเปล่าเปลี่ยวอ้างว้างห่างผู้คน อยากได้ยลแววพราวของดาวไพร ยินดีนักเมื่อเปิดตัวให้ชมให้รู้จัก
16 มิถุนายน 2549 09:52 น. - comment id 584018
สวัสดีค่ะ ... พี่มอมแมม ไหนๆ กลอนเปรียบเทียบดาวใส่กับใจ อิอิ เดี๋ยวลองอ่านอีกทีว่า ตรงไหน ดาวประดับดอย นะ เฮีย ... ไม่ใช่ ดาวประดับใจ ฮาพี่ไรไก่ แหม ... อยากหาดาวประดับบ่าเลยเหรอ แหะ ... คนในเครื่องแบบอะนะ เพิ่งรู้ว่า เป็นสเปคของพี่ไรไก่ น้องนิก หายไปนานเลย ... ดีใจที่เข้ามาแจมอีก คิดถึงนะ พริบดอกดาวพราวกลางดอยใครสอยถึง อาจซาบซึ้งความเรียบง่ายงามแน่นหนัก พลอยไพรแท้ แค่หนึ่งดาว พราวใจนัก ขอรู้จักดาวระยับ ... ประดับดอย. แดดเช้า ------------------------------------------- ระยิบดาวพราวฟ้าเหนือป่าเขา ให้คนเฝ้าปรารถนาจะเด็ดสอย ประดับฟ้าประดับฝันประดับดอย ประทับใจหนึ่งใครคอยชะเง้อชม nig... .............................................................. ดาวคล้อยลงประสงค์เคียงดอยเสียดฟ้า ไม่คิดท้าทะยานหมายตะกายสม เพียงเคียงดอยคอยใครได้รื่นรมย์ ประดับลมพงพฤกษ์อย่างลึกซึ้ง. ขอบคุณค่ะ : ) พี่เมก ดาวไม่มาประดับกายหรอกค่ะ ... แต่ดาวมาประดับดอย พี่เมก ... สอย \"ดาวประดับใจ\" ก็ได้นะคะ อิอิ น้องอัสสุ เด็กขี้อ้อน แหม ... โรแมนติกเชียวนะ คิดถึงฉันนั้นมองดาวพราวท้องฟ้า สบสายตาเกี่ยวกันก่ายฝันใส คิดถึงฉันมองรูปถ่ายคล้ายมีใคร ยิ้มอยู่ในรูปนั้นคืนวันงาม. พี่ว่านะ ... หยิบรูปถ่ายมาดู พี่เห็นใครยิ้มพะงาบๆ ในรูป ก็คงเผ่นละ ................... ผีหลอกชัวร์ๆ
ดอกฝัน นั่นสิ ... ก็เคยไปดอยอยู่เหมือนกัน นึกถึงภาพดาวบนดอยแล้ว งามจัง ... ดาวอยู่เคียงข้างดอย .... อู๊ยยย โรแมนติก น้องแมวเหมียวบนเรียวจันทร์ แหม ... ดีออก เว่าอิสานกันในนี้ พี่รุ่งจะได้เรียนด้วย สมัยเรียนวิชาภาษาถิ่นอีสาน เสียดายจัง ... โดดเรียนเสียบ่อย เลยมาตอนนี้เว่ากับใครไม่รู้เรื่องเลย สมัยนั้น ... อาจารย์สอบไล่โดยการให้ไปพูดภาษาอิสานหน้าชั้นด้วยนะ แหะ จำศัพท์ไม่ได้ จำสำนวนไม่ได้ พูดอะไรไม่รู้เรื่องเลย เพิ่งมารู้คุณค่าเอาตอนสิบปีให้หลังว่า ภาษาถิ่นทุกถิ่นมีความงดงามและไพเราะในตัวเอง เลยต้องเริ่มใหม่ทั้งหมด ... คนเราน่ะเนาะ มีโอกาสไม่เห็นค่า พอสูญเสียโอกาสไปแล้ว ค่อยมารู้สึกทีหลัง เชิญตามสบายนะคะ ... เว่าอีสานกันได้ค่ะ ถือว่าเป็นวิทยาทาน : ) คุณฤกษ์ แหม ... ตอบกลอนได้ถูกใจ คือที่จริง กระทู้นี้ตั้งใจจะสื่ออะไรบางอย่าง หมายถึง ใครสักคนที่หยุดทะเยอทะยานไปเด่นสง่าบนฟ้ากว้าง แต่เลือกที่อยู่อย่างสงบงามโดยตัวเอง ในสิ่งที่เพียงพอ อยู่กับดอยสูง แทนที่จะอยู่กลางฟ้า อาจจะเป็นเพราะร่วงลงมาอยู่ในจุดที่ต่ำกว่ากลางฟ้า แล้วบอบช้ำ ได้มิตรภาพที่อยู่เบื้องล่างที่สะอาดมาคอยเยียวยา และสงบสุขอยู่เพียงเคียงดอย อยากจะรู้จัก ดาว ดวงนั้นจัง .... ดาวที่เป็นเหมือน พลอยไพร ไม่ใช่เพชรผงาดฟ้า รู้สึกดีนะคะ ... ที่เขียนถึง ดาวประดับดอย รู้สึกว่า ดาวมีคุณค่าในตัวเองเพียงพอ แม้จะอยู่เคียงกับดอยสูง ก็ยิ่งจะทำให้ดอยงาม และดาวพลอยเด่นไปด้วย ไม่จำเป็นต้องไขว่คว้าหาความโดดเด่นเพียงลำพัง แข่งขันกับใครบนฟากฟ้าอีกต่อไป .... ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยือนกระทู้ค่ะ : )
16 มิถุนายน 2549 14:20 น. - comment id 584089
อิอิ ยังไม่มีดอยให้ดาวไปประดับเลย *_* แต่ก็มีความหมายดีนะคะ เพราะว่าอยู่บนฟ้าก็หนาวไปหน่อย เดี๋ยวต้องมีคนไปถามว่า เหงาหรือป่าว
17 มิถุนายน 2549 08:02 น. - comment id 584255
เจอล่ะ กระทู้นี้ พี่ชอบจังบทนี้ ดาวประดับดอย.. สวยจ้า แวะเวียนมาอ่านอีก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
