ร้อยคำเรียงเป็นสร้อยมาร้อยรัด โอบกระหวัดร่วมเรียงมาเคียงหมอน ในหัวใจมีแต่เราพี่เฝ้าวอน กล่อมให้นอนหนุนตักได้พักกาย จะเอื้อนเอ่ยกลอนกรับขับเพลงกล่อม จะหล่อหลอมดวงฤทัยดั่งใจหมาย พี่จะให้สัญญาพาใจกาย มิวางวายแหนงหน่ายมาใกล้กัน ฟ้ามิอาจสร้างรักขึ้นทั่วฟ้า แต่นภาสว่างได้ในใจฝัน ใจสองเราส่งได้แม้ไกลกัน พี่อย่าหวั่นมีความฝันในนิทรา จิตนาการความฝันอันบรรเจิด ให้เลอเลิศอย่างไรก็ได้หนา ส่งคำกลอนแทนคำจำนรรจา สุขอุราอักษรกลอนพาเพลิน