ปลายฝนเคล้าต้นหนาว.. อากาศยามเช้า..สดใส แสงแดดส่อง..มองเห็นไกล รับอุ่นไอ..ของอรุณ . ที่หน้าต่าง..ตรงระเบียง เก้าอี้บนเฉลียง..ตัวคุ้น น้ำค้างเกาะ..กรอ--กรุ่น ด้วยแสงอรุณ..อันร้อนแรง . เมฆหมอก..คลายห่มฟ้า อาทิตย์กล้า..จรัสแสง เริ่มวันใหม่..ใช้ถ้อยแรง เสาะแสวง..โลกใบเดิม . ผ่านมา..กี่ร้อน-หนาว ฝันสกาว..ใจเราเริ่ม นับจากหนึ่ง..แล้วค่อยเติม เพิ่มจากหน่วย..ด้วยร้อย-พัน . จะเก็บฝัน..เป็นพลัง หลอมกำลัง..อย่างมุ่งมั่น เส้นชัย..ไม่ไกลกัน เกินเอื้อมฉัน..จะคว้ามา +++++++++++++++++++++ เป็นกำลังใจ ให้กับทุกคนเช่นกันครับ
12 พฤษภาคม 2549 19:29 น. - comment id 576716
กลอนเพราะค่ะ อยากให้มีคนส่งกลอนมาให้ทุกวันจัง
12 พฤษภาคม 2549 22:10 น. - comment id 576738
เขียนได้อารมณ์และมองเห็นภาพค่ะมาเป็นกำลังใจให้ในงานเขียนน่ะค่ะ
12 พฤษภาคม 2549 22:38 น. - comment id 576745
เรนอยากได้โลกใบเดิม.. ที่ไม่สับสนวุ่นวาย.. .. ..มีสถานที่..ที่ยอมให้เรนวิ่งเล่น.... เรนแวะมาทักทายพี่ชายคนเดิมนะคะ..
.. เรนคิดถึง..ด้วยดิคะ..
13 พฤษภาคม 2549 08:50 น. - comment id 576771
โลกใบเดิมเติมฝันใหม่ หวานชื่นใจในแดดเก่า กาแฟคนเบาเบา ถ้วยเก่าเข้าผสมนม โลกใบเดิมในเช้าใหม่ กาแฟใครไร้รสขม ถ้วยเดิมเติมรักพรม หวานพอชมขมพอดี โลกใบเดิมเติมเวลา ยามอ่อนล้าอย่าหน่ายหนี ถ้วยเก่ากาแฟมี เติมรสใหม่ได้ดังปอง
13 พฤษภาคม 2549 09:51 น. - comment id 576796
ให้แง่คิดเสมอ ชื่นชมครับ
14 พฤษภาคม 2549 18:10 น. - comment id 577063
ขอบคุรทุกคน ที่เข้ามาแวะทักทายและเยี่ยมชมกัน นี่แหละที่เค้าเรียกว่า ..ความอุ่นใจ
24 มกราคม 2551 23:50 น. - comment id 815105
แวะเข้ามาอ่านค่ะ