ขยับปีกเป็นอาวุธ มุ่งหน้ารุดหาจุดฝัน พักล้าตรงหน้านั้น ก่อนฝ่าฟันตะวันแรง ถักทอก่อแรงใจ ร่มไม้ใหญ่หลอมใจแกร่ง ดิ้นรนด้นแสวง ยอมท้าแสงต้านแรงลม เสาะแหล่งแกร่งกล้าตน เสือกกระสนตะกายข่ม ผินโผฝ่าโง่งม ไม่คลุกตมโคลนต่ำดำ นกน้อยค่อยคลี่ปีก จะหลบหลีกเสียงกระหน่ำ ระแวดระวังจำ ชีวิตช้ำเพียงขอบิน ยอดไม้ ณ ยอดนั้น ใช่จุดฝันจะสั้นสิ้น รอจังหวะจะโผผิน รอยปีกจริงไม่ทิ้งรอย ขยับปีกเป็นอาวุธ หลอมใจสุดไม่หยุดถอย เสรีที่นกน้อย ฤๅจะคอยเพียงสิทธิ์นั้น.
29 เมษายน 2549 19:21 น. - comment id 573753
เสียดาย..ภาพเล็กไปหน่อย... อยากบินไปมีชีวิตบนยอดไม้บ้าง
29 เมษายน 2549 23:25 น. - comment id 573775
ขอบคุณทุกท่านค่ะ ห้วงคำนึง คำนึงถึงนกน้อย ในห้วงรอยแห่งผูกพัน เสรีที่ห้วงฝัน จะฝ่าฝันตะวันแรง ปักปลายฝัน บรรจงปักรอยเขียน เพียรทลายลายกำแพง ฝันเหนี่ยวเกี่ยวทแยง เรืองรายสู่จุดหมายครอง ปักษาวายุ นกเหินลมพายุ หมายปะทุปะทะครอง ฟ้ากว้างไม่หมางหมอง จะหมายปองมุ่งเป้าหมาย ผู้หญิงไร้เงา ฝากรอยไร้รอยเงา ทุกปีกเจ้าโหมลมกราย รอยปีกไม่ทิ้งลาย แต่จุดหมายยังมีจริง ดอกบัว สะอาดแห่งหยาดฟ้า มองลงมาประสบสิ่ง บัวบานขานรับอิง ให้นกพิงทักบัวบาน พี่ภูตะวัน เหนือภูเคยโผหา เห็นภูผาตะวันฉาน แดดร้อนยังทะยาน ร้องขับขานรับเพลงภู ...................... ขอบคุณทุกท่านนะคะ (อาจจะ) ไม่ได้เข้ามาอีกหลายวัน แล้วจะกลับมาพร้อมกับภาพถ่ายกับงานเขียนมาแลกเปลี่ยนกันอ่านอีกค่ะ
28 เมษายน 2549 20:25 น. - comment id 574264
กลอนว้านหวาน ชอบจังเลย
28 เมษายน 2549 20:37 น. - comment id 574272
บทกลอนคุณช่างเปรียบ เรียงร้อยเทียบมีความหมาย เติมแรงให้สุดกาย ถึงจุดหมายด้วยแรงใจ
28 เมษายน 2549 21:13 น. - comment id 574280
... ปักษาคู่ฟ้ากว้าง แม้เวิ้งว้างไม่หวั่นไหว ผกผินบินตามใจ มีปลายฟ้าให้มุ่งมอง ล้านักก็พักเหนื่อย หากแจ้วเจื้อยสำเนียงก้อง ยอดไม้ได้จับจอง พักสำรองเก็บแรงบิน ...
28 เมษายน 2549 22:37 น. - comment id 574295
ยอดไม้ ณ ยอดนั้น แม้ว่ามันจะสูงยิ่ง แต่ในความเป็นจริง หวังอย่างยิ่งจะฝ่าไป แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
29 เมษายน 2549 09:06 น. - comment id 574342
สวัสดีค่ะ พี่ปราณ พี่มีสิ่งที่ดีๆมาให้เสมอนะค่ะ บัวกำลังจะไปบวชพระค่ะ เพื่อเพิ่มกุศลไว้ใช้ตอนที่ ดวงจิตละร่างไปแล้วค่ะ บัวให้พี่ปราณมีความสุขนะค่ะ