โบกบินไปที่แห่งใหนเจ้านกน้อย มีคนคอยรอเจ้าอยู่เจ้ารู้ไหม ปีกอ่อนอ่อนร่อนถลาไปแห่งใด ไม่เหน็ดเหนื่อยบ้างหรือไรไม่กลับรัง เจ้ายังคงบินไขว่คว้าเจ้านกน้อย คงค่อยๆอาจต้องการลืมความหลัง ในวันนี้ตราบที่เจ้ายังมีพลัง ก็คงหวังทางข้างหน้าที่แสนไกล โบกบินไปให้ได้รู้เถอะนะเจ้า หากวันใดเจ้าปวดร้าวกับที่ใหม่ ถึงวันนั้นคงได้รู้ว่าที่ใด ก็ไม่อาจจะอุ่นได้เท่ารังเดิม....
คะน้า 13 ม.ค. 2545 16:04 น. - ID 8843 
1933
5
0
13 มกราคม 2545 16:22 น. - comment id 30251
ขอบินไปด้วยคนนะคะน้า...ขอรับ
13 มกราคม 2545 16:34 น. - comment id 30255
หากเจ้านกน้อยมีเวลา คงจะกลับคืนรังบ้างสักครั้ง...บทกลอนนี้มีความหมายดีครับ
13 มกราคม 2545 22:22 น. - comment id 30263
ตอนนี้ ก็บินไหว เหนื่อยเมื่อไรก็กลับบ้าน รังอุ่นกรุ่นรักมานาน สู้งานเสร็จเมื่อไรกลับไปพัก
13 มกราคม 2545 22:27 น. - comment id 30266
ชอบความหมายของกลอนบทนี้จังเลยค่ะ อ่านแล้วคิดถึงบ้าน
13 มกราคม 2545 23:41 น. - comment id 30282
ที่ไหนๆ ก้อไม่เหมือนบ้านเรา เน๊าะ ^-^
13 มกราคม 2545 23:45 น. - comment id 30285
บทนี้โดนใจจังเลย คะน้า....
14 มกราคม 2545 16:31 น. - comment id 30404
คิดถึงบ้านจังเลย คะน้า
14 มกราคม 2545 18:41 น. - comment id 30416
หากวันใดเจ้าปวดร้าวกับที่ใหม่ ถึงวันนั้นคงได้รู้ว่าที่ใด ก็ไม่อาจจะอุ่นได้เท่ารังเดิม.... ตรงใจที่สุด ไม่มีที่ใดอบอุ่นกว่ารังเดิม ไม่มีใครเป็นห่วงเราเท่าคนในบ้านเดียวกัน
15 มกราคม 2545 21:22 น. - comment id 30633
รัง .... บ้าน ความหมายเดียวกัน ถ้าเปรียบนก คือ มนุษย์เรา รังเดิมที่อบอุ่นนั้น ก็คือ บ้านของเราเอง ... ** ความหมายกลอนบทนี้ดีมากเลยครับ ^__^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
