มิมีใครเกินกันดอกสหาย ร่วมเกิดตายในโลกวิโยคผ่าน คลุกขี้เถ้าเคล้าน้ำตาเหมือนสาบาน ลูกอีสานยังเข้มและเต็มใจ กำพืดเก่าเราเป็นเฉกเช่นนี้ อยู่ป่าดงพงพีที่นาไร่ รักสงบรบเป็นเย็นฤทัย แต่ฝันใฝ่คงมั่นมิผันแปร วันนี้เหนื่อยเมื่อยล้าก็ลาพัก พรุ่งนี้จักกลับคืนมิตื่นแส้ เฆี่ยนให้ดีมีคำพร่ำดวงแด คำพ่อแม่รักดอกจึงหยอกตี แม้เราเองเบ่งนักควรหักห้าม คนอื่นปรามอาจโกรธพาลโทษถี่ มิเห็นหน้าย่ายายมิใยดี พ่อแม่ชี้ยังเกรี้ยวไอ้เสี่ยวเอย เราก็เป็นเช่นเพื่อนต่างเตือนบอก ลูกบ้านนอกคอกนาสหายเอ๋ย เรามิเตือนเพื่อนพ้องน้องคุ้นเคย ใครจะเอ่ยทักท้วงยามล่วงเกิน จงหาญสู้รู้รับปรับดีชั่ว อย่าเมามัวเกินจัดอาจขัดเขิน พ่อแม่เราเฝ้าสอนก่อนลุกเดิน ให้ประเมินตนเองเร่งสร้างตน ---------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๘ มีนาคม ๒๕๔๙ เขียนไว้เมื่อวันวาน นำมาขับขานด้วยใจจริง
5 เมษายน 2549 11:34 น. - comment id 570087
ก็กำพืดเดียวกันอีหรีเด้อ อิอิอิ... พ่อแม่เราทำนาหลังสู้ฟ้าค่ะ... แวะมาทักทายค่ะ สบายดีนะค่ะ .. อยากจะต่อกลอนแต่ไม่มีฝือพอ.....ไว้โอกาสหน้านะค่ะ...
6 เมษายน 2549 01:02 น. - comment id 570147
บางคนอาจมองว่า \"กำพืด\" เป็นคำในแง่ลบ เพราะเรานำไปใช้ในแง่ลบกันมาก เลยทำให้คำกลาง ๆ กลายเป็นติดลบไป เช่น คำว่า \"กรรม\" เป็นคำกลาง ๆ คือ หมายถึงการกระทำ ถ้าทำดี ก็เรียกว่า \"กุศลธรรม\" ถ้าทำไม่ได้ ก็เรียกว่า \"อกุศลกรรม\" หรือ คำว่า \"ทิฎฐิ\" หรือ \"ทิฐิ\" แปลว่า ความเห็น เป็นคำกลาง เห็นดี เห็นงามตามศีลธรรม เรียกว่า \"สัมมาทิฏฐิ\" เห็นผิดจากครรลองของศีลธรรม เรียกว่า \"มิจฉาทิฎฐิ\" ยินดีที่ได้รู้จัก \"แสงไร้เงา\" เป็นคนไทยอีสานเหมือนกัน ว่าง ๆ เชิญชวนเพื่อน ๆ แวะที่บ้านวรรณกรรมฯ ด้วยล่ะกัน
6 เมษายน 2549 09:47 น. - comment id 570182
ไม่ได้เป็นคนอีสาน แต่..ชื่นชมกับการดำรงชีวิตค่ะ แวะมาทักทายนะ
6 เมษายน 2549 10:18 น. - comment id 570200
ยินดีต้อนรับเด้อ
6 เมษายน 2549 10:25 น. - comment id 570211
กำพืดนี้ มาจาก กรรมพืช คือ ต้นรากเหง้าแห่งการกระทำ พืชเป็นต้นเหตุแห่งกรรมฉันใด กรรมคือ การกระทำ การกระทำนับจาก เจตนาคือความตั้งใจเป็นหลัก ดังนั้น คำนี้มิได้ มีอะไรที่เสียหาย เป็นสัจจธรรมที่ควรเคารพยกย่องไว้ เป็นภาษาพูดที่สืบเนื่องกันมานาน เสมือน พระเทศน์ว่า กรรม คือการกระทำ มี วิบาก เป็นผล ฉันใด กรรมพืช จึง สร้างตัวเราอันเป็นผลแห่งกรรม นั้น ฉันนั้น แวะมาทักทายนะคะ
6 เมษายน 2549 10:26 น. - comment id 570212
กำพืดนี้ มาจาก กรรมพืช คือ ต้นรากเหง้าแห่งการกระทำ พืชเป็นต้นเหตุแห่งกรรมฉันใด กรรมคือ การกระทำ การกระทำนับจาก เจตนาคือความตั้งใจเป็นหลัก ดังนั้น คำนี้มิได้ มีอะไรที่เสียหาย เป็นสัจจธรรมที่ควรเคารพยกย่องไว้ เป็นภาษาพูดที่สืบเนื่องกันมานาน เสมือน พระเทศน์ว่า กรรม คือการกระทำ มี วิบาก เป็นผล ฉันใด กรรมพืช จึง สร้างตัวเราอันเป็นผลแห่งกรรม นั้น ฉันนั้น แวะมาทักทายนะคะ
6 เมษายน 2549 18:48 น. - comment id 570311
สวัสดีค่ะ...กระต่ายไม่ใช่คนอีสานแต่เคยไปหลายครั้งทั้งเรื่องงานและส่วนตัวค่ะเค้าน่ารักดีซื่อๆๆใสๆๆไม่ปรุงแต่งสิ่งใดๆๆนึกขึ้นมาแล้วยิ้มทุกครั้งการดำรงชีวิตที่เรียบง่ายการต้อนรับน่ารักจริงๆๆได้กินพวกแมลงทอดทั้งหลายกินเป็นเพราะไปอีสานนี่แหละมันๆๆกรอบๆดีค่ะ
7 เมษายน 2549 08:38 น. - comment id 570360
ลูกอีสานแวะมาเยี่ยมค่ะ