ต้น...ไม่รู้-ไม่ชี้ นี่เอาเปลือก ต้น.ชั่งหัวมัน นั้นเลือก เอาแก่นแข็ง อย่างนั้นเอง เอาแต่ราก ฤทธิ์มันแรง ไม่มีเรา ของเรา แสวง เอาแต่ใบ ไม่น่าเอา น่าเป็น เฟ้นเอาดอก ตายก่อนตาย เลือกออก ลูกใหญ่ๆ หกอย่างนี้ อย่างละชั่ง ตั้งเกณฑ์ไว้ ดับไม่เหลือ สิ่งสุดท้าย ใช้เมล็ดมัน หนักหกชั่ง เท่ากับ ยาทั้งหลาย เคล้ากันไป เสกคาถา ที่อาถรรพ์ "สพุเพ ธมุมา นาลํ อภินิเวสาย" อัน เป็นธรรมชั้น หฤทัย ในพุทธนาม จัดลงหม้อ ใส่น้ำ พอท่วมยา เคี่ยวไฟกล้า เหลือได้ หนึ่งในสาม หนึ่งช้อนชา สามเวลา พยายาม กินเพื่อความ หมดสรรพโรค เป็นโลกอุดรฯ
3 เมษายน 2549 21:23 น. - comment id 569843
แหะๆตำรับยานี้ท่านได้แต่ใดมาวานบอก เป็นยาระงับสรรพทุกข์ช้ำยอกได้ดียิ่ง เป็นต้นไม่รู้-ไม่ชี้ยาดีจริงจริง น่าเป็นสิ่งล้ำเลิศของปวงประชา แวะมาขอต้นไม่รู้-ไม่ชี้ไปปลุกสักกอ
3 เมษายน 2549 21:38 น. - comment id 569849
:)
4 เมษายน 2549 12:59 น. - comment id 569917
ต้น ไม่รู้ ไม่ชี้ นี้ได้มา จากตำรา ที่มีคนบอกเอาไว้ ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น เราทุกคนต้องไปเหมือนๆกันจึงต้องเตรียมเอาไว้ถึงเวลาไปจะได้ไม่ทรมาน
4 เมษายน 2549 23:19 น. - comment id 570011
ต้นไม่รู้ไม่ชี้นี่เอาหมด ไม่ให้ลดต้นชั่งมันฉันเอาไว้ อย่างนั้นเองเอาทั้งหมดมิปลดใคร เพื่อให้ใจได้สงบพบสุขจริง ชื่นชมในผลงานค่ะ แต่งได้ดีมากเลย
5 เมษายน 2549 07:58 น. - comment id 570058
ยาขนานนี้ดี แต่ขม เลยไม่มีคนกินมั้งคะ อิอิ ขอชุดหนึ่งค่ะ