ไม่ครวญคร่ำร่ำร้องทำหมองหม่น แม้ใจป่นเหลวแหลกแตกสลาย แค่ชีวีตต้องสุดหยุดที่ตาย ไร้ความหมายอย่างใครให้ฉันเป็น ฉันจะอยู่เพราะสู้อยู่เพื่อฉัน ไม่อาจปั้นตามหวังดั่งใครเห็น ฉันจะอยู่อย่างสุขทุกข์ลำเค็ญ ไม่จำเป็นให้ใครเห็นใจกัน ก็ชีวิตต่อสู้อยู่อย่างนี้ ตลอดทั้งชีวีมีแปรผัน ทั้งสุขทุกข์คลุกเคล้าปะปนกัน ก็คนเดียวเท่านั้นฟันฝ่ามา เที่ยวแบกหามชีวิตทุกทิศทาง อย่างอ้างว้างโดดเดี่ยวเกี่ยวปัญหา เสาะแสวงหนทางสร้างปัญญา ภูมิใจว่าหลุดพ้นด้วยตนเองฯ
11 มกราคม 2545 21:37 น. - comment id 29922
เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะ เพราะไม่ว่าแรงไฟฝันจากใครก็ไม่อาจสร้างขึ้นได้อย่างเข็มแข็งหากไม่มีแรงใจของตนเองเป็นที่ตั้ง ภีม หายไปนานนะคะ ไอซีคิว คะน้าเจ๊งไปแล้วค่ะเลยไม่ได้คุยกันเลย
11 มกราคม 2545 22:52 น. - comment id 29938
หายไปนานเลยนะคะ ก็ขอบคุณสำหรับข้อคิดนะคะ
11 มกราคม 2545 23:53 น. - comment id 29957
กำลังใจแห่งตนเท่านั้นที่ทำให้ตนกล้าแกร่ง...
12 มกราคม 2545 03:50 น. - comment id 30003
กลับมาเยี่ยมยอด เหมือนเดิมเลย...
12 มกราคม 2545 07:36 น. - comment id 30012
ตนคือที่พึ่งแห่งตน แต่ละคนมีทางของตนเอง ชื่นชมในผลงานครับ
12 มกราคม 2545 11:18 น. - comment id 30034
ภีม..แปลว่าอะไรใครรู้บ้าง เหมือนภีมข้างพุดกรองหรือไฉน ภีมคนนั้นไม่สู้กลับแปรใจ ภีมคนใหม่คนนี้..มีชีวาน่ารักจัง!
12 มกราคม 2545 11:21 น. - comment id 30035
คนดีแค่คนเดียวเป็นคนเดิม คนที่เริ่มต้นสู้ชีวิตไม่เคยถอย คนที่รู้เวลาการรอคอย ดาวดวงน้อยคอยปลอบใจ..ยอดชีวีมิลืมเลือนนะภีม!
13 มกราคม 2545 10:17 น. - comment id 30189
wไม่ได้อ่านกลอนของภีมมานาน เขียนใหม่ มือไม่ตกเลยครับ เขียนได้ดีมากจริง ๆ
13 มกราคม 2545 11:21 น. - comment id 30203
เข้มแข็งเด็ดเดียวเหมือนเดิมเลยนะ..จะเป็นกำลังใจให้จ้า...อยากเข้มแข็งแบบนี้บ้างจัง..
24 มกราคม 2545 20:35 น. - comment id 31984
ขอบคุณทุก ๆ คนที่มาให้กำลังใจครับ
3 มีนาคม 2545 23:29 น. - comment id 38436
เห็นด้วยค่ะ คงไม่มีความภูมิใด ๆ จะภูมิใจเท่ากับความภูมิใจที่เกิดจากสิ่งที่เราได้ทำมันขึ้นมา