วันหนึ่ง คืนหนึ่ง ชั่วขณะ ความฝันกำลังจะมาสู่ หนึ่งก้าว หนึ่งพลั้ง ยังสู้ หมายมุ่งบูรพาหาประจิม ข้ามผืนแผ่นดินสินธุ์ชล พานพบบ่วงกลปนลิ่ม ฝ่าฟันผันผ่านลานดิน จารจินต์จดไว้ในกมล ไร้วันคืนใจจะยอมแพ้ ทอนใจให้อ่อนแอแม้สักหน ธงใดไหนเลยจะเผยพ้น เหนือศีรษะตน...ไม่มี วันหนึ่ง คืนหนึ่ง ชั่วขณะ หนึ่งฝันไร้วันขยำขยี้ หนึ่งก้าว หนึ่งพลั้งที่มี คือบทเรียนให้ใจนี้ก้าวไป นี่คือทางแห่งชีวิต รอยฝันลิขิตพิสมัย ตามล่าคว้าร่างทางไกล เพื่อใกล้เส้นชัยสักวัน
15 กุมภาพันธ์ 2549 22:05 น. - comment id 561189
แวะมาอ่านนะครับ มาเปงคนแรกเลย เห็นป่ะ แระก้ออย่าลืมอ่านกลอนของผมด้วยเน้อ บายบายงับ
15 กุมภาพันธ์ 2549 22:18 น. - comment id 561195
แวะมาอ่านครับ
16 กุมภาพันธ์ 2549 08:33 น. - comment id 561263
เพื่อใกล้เส้นชัยสักวัน แล้วเมื่อไรจะถึงเส้นชัยล่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2549 11:41 น. - comment id 561316
ผม พี่กานต์ ครับ กลอนได้ความหมายดีเหมาะกับคนที่อยากสู้ต่อ แต่อย่างไรก้ตามอยากบอกว่าทุกคนต้องให้กำลังใจกับตัวเองก่อน ทำใจตัวเองให้เข้มแข็ง ก่อนที่จะให้กำลังใจแก่คนอื่นนะครับ ไว้วันนึงคงได้อ่านกลอนที่มีความสุขและมีความหวังที่มีขึ้นมาใหม่นะครับ
16 กุมภาพันธ์ 2549 12:21 น. - comment id 561329
อย่ายอมแพ้แม้จะต้องล้มอีกสักพันครั้ง สักวันเส้นชัยอยุ่เบื้องหน้าใกล้แค่เอื้อมเนาะ
16 กุมภาพันธ์ 2549 12:59 น. - comment id 561349
สวัสดีค่ะ เด็กชายกวีปกรณ์ พี่มะกรูดมาให้กำลังใจค่ะ เราต้องทำได้ สู้ ๆ สู้ตาย อิอิ พี่เชื่อตัวเอง ว่าทำได้ พี่มั่นใจว่าทำได้... และพี่รู้ว่าตัวเองอยู่ได้ ด้วยความมั่นใจว่าทำได้.... ดูแลตัวเองนะค่ะ คิดถึงนะค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2549 16:26 น. - comment id 561407
เบื่อความรักจัง
16 กุมภาพันธ์ 2549 19:13 น. - comment id 561438
อดทน พยามยาม อุดมการณ์ต้องเป็นหนึ่งเป็นกำลังใจให้ค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2549 10:04 น. - comment id 561532
สู้ๆ เอ่อ ขอโทษที พอเห็นกลอนแล้วนึกขึ้นได้เลยว่าลืมอะไร ยังจะเอาอยู่เหรอป่าวเนี่ย