ทางเดินอันแสนยาวไกล เดินเมื่อไหร่จะถึงจุดหมาย ข้างทางที่ผ่าน..พบกับอะไรมากมาย แต่สิ่งที่หมาย..ยังอยู่ไกล..ไกลลิบตา ฉัน..ต้องเดินให้ถึง จุดหมายปลายทางข้างหน้า แม้หนทางที่ผ่าน..มันทำให้เสียน้ำตา แต่ยังพอมีคุณค่า..กับความทรงจำ เหนื่อยนัก..ก็หยุดพัก หายแล้ว..ก็เริ่มเดินใหม่ ชีวิต..คงต้องดำเนินต่อไป สร้างความหวัง..และกำลังใจให้ตัวเอง
13 มกราคม 2549 11:42 น. - comment id 553005
มรรคาทอดทางย่างยาว ต่างถิ่นแดนด้าว ห่างตาห่างกายห่างใจ เพียรเพลินเดินทางห่างไกล ค่อยคล้อยเข้าใกล้ จุดหมายไม่เกินพยายาม เป็นกำลังใจครับ
12 กุมภาพันธ์ 2549 17:40 น. - comment id 560450
พี่ เป็นคนที่หนูติดตามผลงานมาตลอดเลยนะค่ะ เพราะมากเลยขอเป็นกำลังใจต่อไปนะค่ะ