ความกตัญญู ที่เรามีไว้กับพ่อแม่ ผู้ใหญ่ที่เคยดูแลเรา เอาใจใส่ ถามว่า เราควร ตอบแทนกันอย่างไร????? โปรด ตอบด้วยไซร้ ความสับสน ตามมา ด้วยชีวิตมรสุทรุมเร้าเข้าชีวิต พรหมลิขิตอะไรกันนักหนา ความด้วยอยากเป็นคนมีเมตตา แต่ชีวาของตัวเราเอง ต้องร้องเพลงทั้งคราบน้ำตา คำถามที่คาใจ กับ ทุกสิ่ง เราไม่เคยหยิ่งที่จะปรารถนา ไม่อยากเห็นผู้ใหญ่ ที่มี ความกรุณา กับเราที่ท่านเลี้ยงมา พาให้เราทุกข์ใจ เราอยากตอบแทนพระคุณของท่าน ได้โปรด ตอบด้วย ทางสายกลางอยู่ที่ไหน อยากให้ท่าน ช่วยตอบด้วยใจ เพราะทุกวันไม่มี กำลังจิต ชีวิตที่เดิน ด้วยความที่เราต้องทำงานและเลี้ยงดูลูก ด้วยไม่อยากให้ใครดูถูก ผูกใจให้เขิน อยากมีชีวิตที่ เรียบง่ายเพลิดเพลิน อยากทำงานแล้วเจริญ ด้วยความในใจ ขอให้ท่านได้โปรด ตอบของคำถาม ว่าควรทำตัวอย่างไรและอยู่ตรงไปน อะไรอะไรที่เราทำไป... ปวดร้าว .....ที่ใจ เหลือเกิน ชีวิตที่เกิดมาพี่น้องทั้งห้า ด้วยได้ลืมตามองเห็นโลกอันน่าสรรเสริญ พ่อแม่เลี้ยงดูอย่างดี อยากให้เจริญ แต่ เหลือเกิน คนเดียว เราเอง ที่อยู่ ติดต่อพ่อแม่ แก้ไข ด้วยใจจงรักภักดี มีไว้ ไม่เห็น พี่น้องหนีหมด สรดความลำเค็ญ เพราะ ไม่ได้เห็นเงินที่พ่อให้มา พอพ่อมีเงิน ก็มากันหมด พอ...อดได้เงิน ก็พลันหนีหน้า ช่วยเถิดโปรดได้กรุณา ได้โปรดบอกข้าฯ ควรทำอย่างไร...........
23 ธันวาคม 2548 02:46 น. - comment id 548733
มีหลายข้อ
23 ธันวาคม 2548 22:47 น. - comment id 548931
ตอบคุณ ด มีหลายข้ออะไรบ้างคะ
24 ธันวาคม 2548 16:03 น. - comment id 549029
ทำใจค่ะ..ทุกคน..เกิดมาแตกต่างกันเราต้องแข้มแข็งและเรียนรุ้ที่จะอยุ่ให้ได้ถ้าแก้ไขอะไรไม่ได้ต้องยอมรับแล้วเผชิญกับมันอย่างแข็มแข็ง.....คิดว่าโลกไม่ได้มีไว้ให้แบกแต่มีไว้ให้อยู่..ถ้าเราเรียนรุ้ที่จะยอมรับมันและคิดว่าใช้กรรมเก่าไปสร้างสิ่งดีๆใหม่ให้ตัวเองพ่อแม่สักวันขออวยพรให้โลกเป้นของคุณค่ะ
27 ธันวาคม 2548 02:24 น. - comment id 549383
ขอบคุณคุณsillkyมากค่ะ