ไม่มี น้ำตาจะไหล อีกแล้ว.......................

ทรายกะทะเล

เธอ.........คนที่ฉันเคยรักและ เห็นใจ
สงสารใครต่อใครไม่เท่าเธอ
เห็นเธอดีกว่า พ่อแม่ เมื่อได้เจอ
รักเสมอ ห่วงใย วาดรูป........เธอ
ทุกวันที่ตื่นมา.........
ฉันเข้าห้องมาหา เพื่อวาดรูปให้เธอ
รูปที่เธอให้ฉันมาน้นไม่เคยทิ้งเผลอ
ทำไมต้องเฝ้ารักเธออยู่ร่ำไป
การเรียน ฉันได้ดีมาตลอด
พอมาพรอดรักกับเธอยิ่งไปกันใหญ่
เธอทำให้ฉันต้องเจ็บหัวใจ
การเรียนฉันไม่ ดีขึ้นกลับตกลง
โชคดีที่ฉัน ต้องไปเรียนต่อ
ไม่งั้น ใจท้อสุดทนให้หลง
ความที่ใจมีความั่นคง
พ่อฉันเตือน ส่งจะให้เรียนดี
เธอที่เป็นพ่อของลูก.........
ทำถูกแล้วหรือขอให้คิดใหม่มี
มีคนเกื้อหนุน โชคดีแล้วเอ่ยวจี
ฉันต้องอุทิศ ตนเองเพื่อใคร
อย่าทำรายจิตใจฉันอีก
ไม่งั้นฉันจะ เป็นคนหลีกทางให้
ฉันจะยอมจำนน ก้มหน้าทำงานต่อไป
เธอจะเป็นไร ฉันจะไม่แคร์
ผู้หญิงที่เธอติดต่อด้วย........
เธอก็ เห็นสวยภายนอกแยแส
แต่ความที่ฉันนั้นต้องมานั่งแคร์
กับการดูแลเอาใจใส่ลูกทุกคน
ทำไมไข่แล้ว ไม่รับผิดชอบ
ดูแลตัวเองไม่เป็นหรือนี่
เธอทิ้งฉันให้ดูแลตัวเองดีดี
ฉันพยายามที่ ....จะทำตัวพัฒนา
แต่เธอเห็นแก่ตัวเกินไปแล้วนะ
ฉันชักทนไม่ได้จะหนีเธอไปหา
ที่ที่มีความสงบ ให้ฉันบ้างสักครา
แต่ด้วยความที่ไม่มีใครดูลูกแทน
โปรดเป็นใจกันบ้าง
ปล่อยฉันอ้างว้างนานแล้ว สุดแสน
ความรักที่เคยได้นั้นนานแล้วขาดแคลน
ไม่ดูแลตัวเองแล้วเธอมี ปัญญาดูใคร
อย่าเห็นแก่ตัวมากไปกว่านี้
มีปัญญาเอาเงินกระเป๋าใส่
ขายของของเธอ ใครจ้างเงินออกไป
แล้วทำไม เล่าจึงไม่ขาดทุน
เธอทำฉันแสนสาหัส
ไม่อาจวัดเอาความทารุนเงียบของเธอมาฉุน
ความที่ เธอเคย ดีต่อฉัน บ้างเล็กน้อยค้ำจุน
ไม่เท่า ที่ฉันเคย ให้เธอ ครึ่งหนึ่งเลย
ไม่มีน้ำตา จะไหลอีกแล้ว............................
ใจดั่งดวงแก้ว แตกออก ให้เผย
เหลือแต่ความชินชาตายด้าน เคยเคย
เธอ ....อย่าทำร้ายฉันอีก เลย นะ ถือว่าเป็นเพื่อนกัน