หนาวหัวใจเหน็บรอยแผลแก้ไม่หาย เย็นเจียนตายไร้ผ้าอุ่นค้ำจุนฝัน สั่นระรัวไม่แกร่งกล้าฟ้าลงทัณฑ์ ช่างน่าขันชีวิตเหมือนผิดทาง ก้าวแบบไหนใครเยาะเย้ยก็เฉยเสีย ถึงอ่อนเพลียจะไม่ท้อรอฟ้าสาง ดาวยามรุ่งระยิบใกล้ไม่ระวาง คือช่องว่างแม้ทุกข์ทนล้นความดี ยิ้มสินะ....โลกแห่งหวังยังคงอยู่ เพียงต่อสู้ประกาศนามตามหน้าที่ ใช้ตัวตนมองสิ่งใหม่ใจเปรมปรีดิ์ ไม่ย่ำยีอุดมการณ์บนลานใจ
29 พฤศจิกายน 2548 00:25 น. - comment id 542353
...... ช่องว่าง ที่เว้นไว้ เหลือ เผื่อใคร ??? ฉางน้อยไม่มีช่องว่างระหว่างทุกข์ค่ะ มีแต่ ช่องว่าง ระหว่างวัยค่ะ กิ๊วๆๆๆ แวะมาอ่านคะ ไปแระ ฟิ้ววววว
29 พฤศจิกายน 2548 11:54 น. - comment id 542477
ช่องว่างคงเจ็บนะ..........
29 พฤศจิกายน 2548 14:05 น. - comment id 542541
สู้ๆๆๆจ๊ะ......หาทางปิดช่องว่างนั้นเสียนะจ๊ะ..
30 พฤศจิกายน 2548 10:24 น. - comment id 542772
เชื่อแก้วนิดาเขาเหอะ ปิดช่องว่านั้นซะ แพทย์ศัลยกรรมเดี๋ยวนี้เขาเก่งจะตายไป อิอิ
1 ธันวาคม 2548 18:36 น. - comment id 543199
ขอโทษนะครับน้องแคน ที่พี่เมกมาช้าอีกแล้ว ไม่ใช่ว่าไม่อยากมานะครับ แต่เป็นเพราะงานที่ต้อง รับผิดชอบ มันมีมากครับ ว่างแล้วก็เลยแว่ะมาเยี่ยม คิดว่า คงไม่สายเกินไปนะครับน้องแคน คิดถึงนะครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
11 มกราคม 2549 19:48 น. - comment id 552649
บางครั้งทุกขืมันก็มีช่องว่างเหมือนกันนะหระหว่างความสุขหนะ แต่เชื่อเถอะ คนยังไงก็คือคน จงสุขและทุกขืเท่าๆ กันและรู้ทันทั้งสองสิ่ง จงดี บางครั้งมันก้ไม่ต่างไมจากทุกข์ที่อยุ่ ณ ใจ