เหนื่อยล้ามานานแล้วใช่ไหม ? แรงใจเริ่มโรยมิใช่หรือ ? พักสิ..พักตา อย่าทำปรือ โทษ...อย่าทำสลึมสลือเหมือนคนเมา ก็แหงล่ะซี... จากวันนั้นถึงวันนี้กี่ปีเล่า ที่ร่างเหมือนเครื่องจักรหนักมิเบา มิบรรเทาเลยสักนิดชีวิตชีวา สมองคอยสั่งทุกนั่ง-นอน กล้ามเนื้อมิหยุดผ่อนมีแต่ฝ่า หลับยังฝันตื่นก็ฝืนยืนหยัดมา ไม่มีแม้สักครา...พักชีวิน เถอะนะ...ให้หัวใจได้พักบ้าง หนึ่งเส้นทางที่ยาวไกลใช่สุดสิ้น พักวันนี้เพื่อต่อห้วงแห่งดวงจินต์ เพื่อสักครั้งยังได้ยิน...เสียงกวี
25 พฤศจิกายน 2548 08:17 น. - comment id 541041
25 พฤศจิกายน 2548 10:50 น. - comment id 541092
พักตรงนี้ดีกว่า เหนื่อยมานานสับสนวุ่นวาย นอนเถิดนอนให้สบาย ..... ต่อไม่ถูกแล้วค่ะ อิอิ ชอบเพลงนี้ฟังแล้วอบอุ่น พออ่านกลอนคุณก็คิดถึงเพลงนี้เลย
25 พฤศจิกายน 2548 13:06 น. - comment id 541168
หัวใจเหนื่อยล้า..มามากมาย ขอพักกาย..พักใจไว้ตรงนี้ ตรงที่มี...รังรักไว้ไห้ไออุ่น ตรงที่มี...ที่เหลือพอเจือจุน ให้ได้ไออุ่นๆ..จากใจจรืงๆ.. คนทีเหนื่อยหัวใจมามากจ๊า..อยากหาที่พักเหมือนกันจ๊ะ (มือสมัครเล่นช่วยชี้แนะด้วยนะ) คุณนัทนิทย์
25 พฤศจิกายน 2548 13:39 น. - comment id 541217
นึกถึงเพลงตลอดเวลาของพงษ์สิทธิ์นะ... พักสายตาเถิดนะคนดี...หลับลงตรงนี้..ที่ที่มีแต่เราสองคน...
25 พฤศจิกายน 2548 19:22 น. - comment id 541366
ขอบคุณทุกสายใย ทุกหัวใจที่ทายทัก
26 พฤศจิกายน 2548 07:49 น. - comment id 541498
ไปเที่ยวกันไหม ให้หัวใจได้พักบ้าง พร้อมทั้งร่างกายจะได้เบาบาง ความเหนื่อยล้าบางอย่างของร่างกาย
26 พฤศจิกายน 2548 20:03 น. - comment id 541627
ขอบคุณครับ...ทะเลใจ...ที่ชวน อยากไปเหมือนกันครับ