เธอเก็บรู้สึกล้ำ ..................... อันใด ราวค่ำจันทร์อำไพ ................ หลบเสี้ยว แสงสว่างกระจ่างใจ .............. เพียงครึ่ง เมื่อเมฆคลุ้มจันทร์เบี้ยว ....... บดแจ้งแสงใจ คำใดเธอเอ่ยอ้าง ................. อิงคำ ราวโลกเต้นระบำ ................ แล่นซ้อน ต้องตีต่อลำนำ ..................... แปลออก ช่างลึกเกินหยั่งย้อน ............ อ่อนล้าห้วงฝัน หนึ่งชีพนั้นง่ายด้วย ............. ธรรมดา ไยจึ่งคิดมากมา ................... ย่ำย้ำ วนแต่เรื่องร้อนทา ............... ชีวิต ครุ่นคิดผิดซ้ำซ้ำ .................. ชอกช้ำอ่อนไหว ใจรักชังชอบช้ำ .................. ทุกข์ทน อย่าคิดบังใจตน .................. หม่นเศร้า รู้เห็นเช่นเหตุผล ................ เกิดก่อ ระงับกรรมข้ามเข้า ............... ตริค้นสว่างไสว ไม่อยากเห็นค่ำช้ำ .............. จันทร์ปรวน อยากพิศแสงจันทร์นวล ...... พร่างฟ้า อย่าให้เมฆเรรวน ............... บังช่วง ใจเอย แผ่แห่งแสงแรงจ้า .............. ขับข้ามมืดทรวง เปิดห้วงใจลึกล้ำ ................... ให้เห็น ยอมรับเท่าใจเป็น ................. เช่นนั้น รอคอยช่วงจันทร์เพ็ญ ........... พ้นเมฆ แสงส่องงามปองปั้น ................แต่งฟ้าเต็มฝัน.
แดดเช้า 8 พ.ย. 2548 11:57 น. - ID 83222 
1017
7
0
8 พฤศจิกายน 2548 12:22 น. - comment id 528963
แวะมาทักกันแล้วค้าบ อยากแต่งแบบนี้ได้มั่งจัง คงปวดหัวพิลึก หุหุ
8 พฤศจิกายน 2548 20:47 น. - comment id 530890
หน้าส่วนตัว
มีกายกำเนิดแล้ว คงดับ
สูงต่ำไพร่ผู้ดี ไป่ปลอด
ถึงหากว่าทรัพย์มี มวลมาก
ก็มิอาจรอดพ้น จากเงื้อมมฤตยูฯ.
+-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
8 พฤศจิกายน 2548 20:40 น. - comment id 531003
โอล่ะหนออ่ออ้อ..................มายเลิฟ คึดฮอดอยู่หลายเติบ..........ซั่นตั้ว ตีนไผน่อแตกเหิบ.............ยามห่าง นาพ่อ เฮ็ดเวียกเอ็ดงานกลั้ว.......ข่อยช้ำ นำหลาย.................. มาทักทายด้วยมิตรภาพครับ
9 พฤศจิกายน 2548 14:13 น. - comment id 531385
กะจะแจมโคลง..แต่มึนพะย่ะครับ...ไว้วันหลังนะ...
8 พฤศจิกายน 2548 21:58 น. - comment id 531540
แวะมาอ่านยามค่ำแระ หัวใจคนถ้าปิดบังซ่อนไว้มิด จิตเขาคงมีแต่ความทุกข์เนาะ เอ้อ ..คนต้องสร้างทางสว่างให้จิต
8 พฤศจิกายน 2548 15:15 น. - comment id 536400
สวัสดีค่ะ ไพเราะ แต่...มะกรูดไม่สันทัดกรณีนี้เท่าใด... อีกนัยไม่รู้เรื่องโคลงเลย...
8 พฤศจิกายน 2548 15:19 น. - comment id 536404
๏ ปราศจันทร์อาจแจ่มแจ้ง.......จิตถวิล คลาดเคลื่อนเดือนดับดิน.........ดาษด้าว โหยหากว่าชีวิน.......................สูญสาบ ดับนา หาดับกับรุ่งเช้า........................พ่ายแพ้สุริยงค์ ๚ ๏ หลงจันทร์ผันผกคล้าย.........รัตติกาล อาจหม่นจนมรณานต์..............จิตร้าว เวิ้งว้างว่างศฤงคาร.................ดังดับ จันทร์เฮย มิอาจจรัสอะคร้าว....................พร่างฟ้าจันทร์ฉาย ๚ะ๛
8 พฤศจิกายน 2548 15:24 น. - comment id 536405
งานนี้เมฆเป็นผู้ร้าย....
8 พฤศจิกายน 2548 15:34 น. - comment id 536414
8 พฤศจิกายน 2548 16:56 น. - comment id 536437
เพราะจังค่ะพี่รุ่ง ... พระจันทร์สวยมาสามวันแล้วค่ะ เห็นแล้วเย็นนี้ต้องแงนคอดูอีกสักคราล่ะค่ะ( บังใจยังบังมิด แต่บังทะเลใจจิบ่สนิทหรอกน๊า คริ คริ
)
8 พฤศจิกายน 2548 17:57 น. - comment id 536465
แบบนี้ไม่บังใจหละค่ะ จะมายกใจให้ตั้งหาก อิอิ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
