กวีสาว... ยินเธอเล่าเรื่องราวของความหลัง เนิ่นนานในฤดีที่พ่ายพัง เพราะความไม่จริงจังของบางคน กวีสาว.... ดูเธอช่างปวดร้าวและหมองหม่น เส้นทางแห่งความฝันนั้นมืดมน หวาดสะทกวกวนทนเดียวดาย กวีสาว... เธอรู้สึกเหน็บหนาวมากใช่ไหม ? ฤดูเปลี่ยนใจเขามาเปลี่ยนไป ทิ้งดวงใจน้อยน้อยเธอระทม สาวกวี... โลกของเธอใบนี้มิสุขสม อาจดูเหมือนขาดหายบางสายลม มาพัดพรมดอกไม้ไหวชื่นบาน สาวกวี... อย่าให้โลกใบนี้ที่แสนหวาน ต้องแหว่งวิ่นจนไร้สิ้นจินตนาการ ปล่อยวันวานเป็นบทเรียนเรื่องความรัก สาวกวี... ฉันคือคนหวังดีที่เธอไม่รู้จัก ขอเป็นเพื่อนคอยห่วงใยมาทายทัก ช่วยแบ่งเบาภาระหนักจากใจเธอ
2 พฤศจิกายน 2548 17:22 น. - comment id 528184
มาชื่นชมสำนวนกลอนดี ๆ ครับ
29 ตุลาคม 2548 23:10 น. - comment id 530561
เหมือนปลาเลยค่ะ ช่วงนี้ฉันเป็นโรคขี้เหงา ชอบทำตัวน้ำเน่าอยู่เรื่อย นั่งแต่งกลอนให้เธอเรื่อยเปื่อย ไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยซักที ทักทายค่ะ
29 ตุลาคม 2548 23:16 น. - comment id 530568
มาทักทายกวีหนุ่มคนนี้ค่ะ สบายดีใช่ไหมคะ ติดต่อไม่ได้เลย : )
29 ตุลาคม 2548 23:29 น. - comment id 530575
สวัสดีครับ..คุณปลาน้อย คุณแดดเช้า... ช่วงนี้ต้องขออภัย...คลื่นทางไกลถูกบทบัง เร็ว ๆ นี้คงดีขึ้นครับ
30 ตุลาคม 2548 08:13 น. - comment id 530595
เหงาจังนั่งเหงาอยู่คนเดียว
30 ตุลาคม 2548 09:26 น. - comment id 530612
สวัสดีค่ะ เอ...เราคงเป็นกวีสาวได้มั่ง... ก็...เน๊อะ....อารมณ์ไหว....
30 ตุลาคม 2548 11:48 น. - comment id 531214
เพราะดีครับ
3 พฤศจิกายน 2548 09:15 น. - comment id 531891
อาจดูเหมือนขาดหายบางสายลม มาพัดพรมดอกไม้ไหวชื่นบาน งานสวยจังครับ การขึ้นคำในวรรคแรกแบบนี้ผมชอบจังครับ นึกนิยมมาหลายปีแว จำความได้ว่าวิธีการแสดงอารมณ์แบบนี้เคยพบในหนังสือเสียงใจ... ชอบงานคุณครับ... กวีสาว... ยินเสียงข่าวเล่าว่าในวันก่อน รักที่เคยง่ายงามมารานรอน .............. สวัสดี
7 พฤศจิกายน 2548 13:23 น. - comment id 532110
ขอบคุณครับ
30 ตุลาคม 2548 20:10 น. - comment id 533014
สวัสดีครับ กำลังคิดถึงอยู่พอดี เขียนต่อไปครับ ที่นี่มีมิตรโพสต์งานน่าอ่านเยอะ
30 ตุลาคม 2548 16:59 น. - comment id 533319
บ่งบอกถึงความห่วงใย และการเคียงข้างอย่างอบอุ่นเลยค่ะ