"...พายุ..."
โอไรออน
"...มองออกไปบนผืนทราย
ลัดเลาะแถวแนวชายหาด
เห็นเม็ดทรายขาวสะอาด
น้ำเซาะสาดกระเซ็นสาย
คลื่นระลอกแล้วระลอกเล่า
บ้างก็เบาค่อยคล้อยไหล
ขับกล่อมบรรเลงเคล้าเพลงไป
ไกลแสนไกลสุดใจสุดสายตา
แต่เมื่อใดลมแรงแข่งสายน้ำ
เมฆมืดคล้ำดำทะมึนขึ้นตรงหน้า
คลื่นกระหน่ำซ้ำซัดสาดสายมา
พายุร้ายใกล้เข้ามา ณตัวเรา
เหมือนชีวิตคนเราทุกเช้าค่ำ
ช่วงมืดดำทำใจเราให้ขลาดเขลา
เมื่อพายุพ้นผ่านชีวิตเรา
ฟ้าใสใสไงเล่า...เมื่อพายุผ่านพ้นไป...
.....ธรรมดา เวลาฟ้า เมฆครึ้มหม่น
พายุฝนโหมกระหน่ำบนฟากฟ้า
อีกไม่นานตะวันแดง สาดแสงกล้า
ส่องแผ่นฟ้า และพสุธา ให้งดงาม....