เพราะละเอียดเบียดแอบจนแนบจิต จึงมากฤทธิ์ก่อการสะท้านขวัญ คือตัณหาขับเคลื่อนกลชีวัน และผลักดันให้คว้ามายึดครอง คราวอารมณ์งดงามมาถามทัก ตัณหาผลักให้ใจตอบสนอง อย่างลุ่มหลงฝังใจและใฝ่ปอง เพิ่มละอองปรารถนาทาทาบใจ ให้ต้องการ ต้องการ และต้องการ เพราะซาบซ่านอารมณ์ระเริงไหล เพิ่มความชอบรอบจัดรัดหทัย เชี่ยวชาญในการรับจับอารมณ์ เมื่อเรื่องดีมีมาหาดวงจิต ก็ไร้พิษแพร่ใจให้ขื่นขม เพราะตัณหาเห็นชอบและชื่นชม ความสุขสมจึ่งสราญเบิกบานทรวง หากเมื่อใดใจพบสบเรื่องขัด เริ่มอึดอัดรัดจิตตะขิดตะขวง ปรารถนาพาพิษเป็นผลพวง ใจทั้งดวงโดนทุกข์เข้ารุกราน ความโศกเศร้าเหงาร้างเคว้งคว้างหวัง เข้าโถมถั่งฝังหมุดยุดถิ่นฐาน และเร่งใจไขว่คว้าสิ่งต้องการ เสริมสนานปรารถนาสากมล ยิ่งผิดหวังยิ่งคลั่งยิ่งไขว่คว้า ปรารถนามุ่งไปให้สบผล จึงทุกข์มากหลากพิษในจิตตน ไฟร้อนรนแรงเร้าเผาฤดี หากหยุดจิตติดเบรคด้วยเลขสอง ความหม่นหมองลดระดับระงับสี ใช้น้ำเย็นสติมาปัญญามี ราดรดที่ตรงกระทบพบอารมณ์ จักหยุดความวุ่นวายและใฝ่หา ความโศกาคลี่คลายหายขื่นขม เพียงรับรู้ดูไปไม่ชื่นชม ตัณหาที่ทับถมถูกล้างไป
8 ตุลาคม 2548 08:05 น. - comment id 524875
เขียนได้ดี ขอชมเชยในความสามารถ แวะมาเยี่ยมในเวลาที่ว่าง
8 ตุลาคม 2548 08:15 น. - comment id 524880
กานต์ชอบบทนี้จังค่ะพี่ดอกแก้ว กานต์เก็บไปไว้บ้านกานต์นะคะ ที่นี่เริ่มหนาวแล้ว บ้านพี่ดอกแก้วหนาวไหมคะ แล้วหมูขี้โกงจะไปเยี่ยมพี่สาวนะคะ
8 ตุลาคม 2548 08:36 น. - comment id 524883
..... ความต้องการของคนเรามันน่ากลัวมาก ๆ ค่ะ เพราหากว่าต้องการแล้วไม่สมหวัง .. ความทุขก์ก็เกิดขึ้นมามากมาย ... หากเราควบคุมความต้องการในขอบเขตของจิตใจได้ ทุกข์ก็อาจจะเจือจางไปบ้าง ... แต่ถ้าหากควบคุมไม่ได้ นอกจากวุ่นวายใจและเป็นทุกข์อย่างที่พี่ดอกแก้วกล่าวถึงแล้ว ยังทำให้เราเป็นคนไม่น่าคบสำหรับคนอื่น ๆ ด้วยนะคะเอมว่าหน่ะ ... แต่เอมก็ขอสารภาพว่า ... เอมก็มีบ้างในบางครั้ง แต่พักหลัง ๆ กับเรื่อง ๆ นึงที่เอมทุกข์ใจมานาน .. แต่พอเวลาผ่านไปมันก็ทำให้เอมรู้สึกดีขึ้น เพราะเอมได้เรียนรู้กับการจะทำอย่างไรให้เราอยู่ได้กับความรู้สึกแบบนั้น ตอนนี้ก็หยุดความทุกข์ลงไปได้เยอะค่ะ และวันนี้ก็มี ให้พี่ดอกแก้วเหมือนเดิม และเป็นเด็กดื้อเหมือนเดิมกั๊บป๋ม
8 ตุลาคม 2548 09:07 น. - comment id 524899
การทำความเข้าใจจิตนี่ก็ทำให้มีความสุขได้เหมือนกันครับ
8 ตุลาคม 2548 09:24 น. - comment id 524906
ไม่ละเอียดไม่อยากเบียดแอบจนแนบชิด ไม่มากฤทธิ์อยากก่อการสะท้านขวัญ เพียงบางครั้งแค่หวังน้ำใจมาเติมกัน ไม่ผลัดดันและไม่เคยอยากยึดครอง ไม่ลุ่มหลงเพียงหวังดีปราถนามีที่พึ่ง ทางจิตหนึ่งได้เคียงใกล้ใช่สนอง ไม่ลุ่มหลงไม่ฝังใจไม่ใฝ่ปอง ไม่อยากครองแบบคู่มาสู่ใจ เพียงต้องการน้ำใจใสสะอาด ยามที่ขาดคู่คิดส่องไสว ไม่รักมากฤาชังกลางกลางใจ ไม่ใส่ใจมารับจับอารมณ์ ไม่ว่าเรื่องดีหรือร้ายกรายกระทบจิต ไม่เคยคิดเก็บนานพาลขื่นขม สลัดออกมิตอกย้ำให้นานตรม ไม่หวังสม หวังสุข ทุกข์ในทรวง อยากเพียงสอนบทเรียนได้รับรู้ เมตตาคู่การคบหาให้น้ำใจห่วง ไม่ต้องการมาเชยชิดสนิทดวง ไม่ต้องการคำลวงมาล่อต่อยาวนาน ไม่โศกเศร้าไม่เสียใจนานเพราะไม่หวัง เพียงแค่ตั้งใจจริงสิ่งพื้นฐาน ให้น้ำใจรู้คืนกลับยื่นดอกไม้บาน ให้รู้การณ์ควรถนอมหอมค่าคน ไม่ใฝ่คว้าไม่สนใจไม่เสียขวัญ ไม่มีวันต่อเติมใจไร้เหตุผล ไม่ทุกข์มากเพียงวางว่างกลางกมล มีเพียงตนดั่งน้ำเย็นรินฤดี มองดวงใจภายในของเราเอง มิหวั่นเกรงหาสาเหตุใจเรานี้ แล้วสลัดตัดทุกข์ทันท่วงที ให้ชีวีเหลือเพียงว่างกระจ่างธรรม..
8 ตุลาคม 2548 09:24 น. - comment id 524907
ตัองนับหนึ่งถึงสิบ ท่องไว้ในใจหลายๆครั้งเลยค่ะ เพราะความต้องการของตัวเองมากจิงๆ เดี๋ยวอยากได้โน่น เดี่ยวอยากได้นี่ เห็นตรงนั้นดี ตรงนี้ก็ชอบ ไม่รู้จักพอซะที ***อ่านแล้วได้นำมาพิจารณากะตัวเองค่ะ***
8 ตุลาคม 2548 09:31 น. - comment id 524916
.-:*``*:-. ลงจาก.....ยอดดอย .-:*``*:-. มาเยี่ยมชมผลงาน \" พี่ดอกแก้ว \" ขอบคุณไมตรีจิต มิตรภาพ ที่มอบให้ ..... ปกากะญอ......
8 ตุลาคม 2548 09:40 น. - comment id 524921
จะมีแสงแห่งใดที่ใสพร่าง ส่องกระจ่างกลางใจให้เห็นผล ความหม่นใสเร้นไว้ภายในตน จะไม่วนวุ่นตามความต้องการ นอกจากแสงแรงสติยุดตริตรอง เกี่ยวเหนี่ยวคล้องสิ่งปะทะ ร่วมประสาน แจ้มแจ้งเห็นเร้นลึกทุกช่วงกาล ทั้งสิ่งผ่านผันพบกระทบใจ จึงมีแสงแห่งสติที่ตริคล้อง แนบใจมองรู้เร้นร้อนเย็นไหว รู้ทั่วถ้วนกระบวนล้วนเป็นไป ชอบ-ชังใดกรายเข้า .. เพียงรู้ตาม : ) สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว
8 ตุลาคม 2548 10:15 น. - comment id 524935
ยิ่งต้องการ...ยิ่งไขว่คว้า..ก็ยิ่งทุกข์ จะใช้งานดีๆของพี่ดอกแก้ว..เตือนตนเตือนใจ ...ไม่อยากไล่ตามอะไรอีกแล้วล่ะค่ะ.. ..เหนื่อย...ใจ..เหลือเกิน..
8 ตุลาคม 2548 10:45 น. - comment id 524944
ด้วยเพราะมีอวิชชามาห่อหุ้ม เข้าเกาะกุมใจเราเฝ้าใฝ่หา เกิดเป็นความต้องการให้ได้มา ปรารถนาทุกสิ่งเข้าสิงใจ ยามมิได้ดังใฝ่สมใจตน ก็ทุกข์ทนหม่นหมองนั่งร้องให้ บ้างตีอกชกตัวพิรี้พิไร ดังผีร้ายแอบอิงเข้าสิงทรวง คิดถึงพี่ดอกแก้วครับ....
8 ตุลาคม 2548 10:56 น. - comment id 524947
ด้วยความ..อ ย า ก.. ไม่มีที่สิ้นสุด โลกมนุษย์จึ่งโสมมจมตัณหา ด้วยอยากได้อยากดีทั้งชีวา เป็นที่มา..การชิงเด่นเห็นแก่ตัว
8 ตุลาคม 2548 12:49 น. - comment id 524980
อิ่มใจกับกลอนให้แง่คิดของพี่ดอกแก้ว และของคุณคนผ่านมาด้วยค่ะ .
8 ตุลาคม 2548 14:10 น. - comment id 525030
ไม่ต้องการอะไรอีกแล้วค่ะ ไม่ต้องการ เพราะ ไม่ต้องการค่ะ
8 ตุลาคม 2548 14:38 น. - comment id 525042
ยิ่งผิดหวังยิ่งคลั่งยิ่งไขว่คว้า ปรารถนามุ่งไปให้สบผล จึงทุกข์มากหลากพิษในจิตตน ไฟร้อนรนแรงเร้าเผาฤดี คิม ชอบบทนี้ค่ะ เห็นได้ชัดจากตัวเองค่ะ ขอเก็บนะคะ
8 ตุลาคม 2548 17:00 น. - comment id 525100
ถ้าคนเราไม่รู้จักพอ ก็ไม่มีอะไรหยุดความต้องการได้หรอกค่ะพี่ดอกแก้ว
8 ตุลาคม 2548 21:14 น. - comment id 525158
@...คุณกันเอง... สวัสดีค่ะ.. มีรอยยิ้มให้แก่ตนเองแบบแก้มแทบปริ เมื่อได้อ่านความคิดเห็นของท่าน ขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมและให้กำลังใจค่ะ
8 ตุลาคม 2548 21:15 น. - comment id 525159
@...น้องกานต์... ความต้องการไขลานให้เอื้อมคว้า แล้วค้นหาเพื่อสนองให้ต้องจิต เมื่อได้รับก็พอใจในชีวิต และรู้ฤทธิ์เพมื่อผิดหวังนั่งเสียใจ สวัสดีค่ะน้องกานต์... ดีใจที่หมูน้อยชอบกลอนบทนี้นะคะ อนุญาตให้เก็บไปไว้ที่บ้านได้ทันทีค่ะ อากาศเริ่มเปลี่ยนแล้ว..ดูแลร่างกายให้อบอุ่นนะคะ และไม่ต้องห่วงค่ะ ...เพราะอากาศที่บ้านพี่อุณหภูมิกำลังพอเหมาะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะน้องกานต์
8 ตุลาคม 2548 21:16 น. - comment id 525160
@...น้องเอม... ความต้องการสานชะลอมล้อมดวงใจ เติมเท่าใดก็ไม่พอต่อรอยรั่ว เพราะช่องว่างรอยโหว่ที่รอบตัว เติมไม่ทั่วไม่เคยพอต่อต้องการ เมื่อคาดหวังก็นั่งเฝ้าดูเงาผล ความต้องการสั่งคนให้สืบสาน เริ่มความคิดบังคับกับผลงาน ไม่ต้องการผิดหวังในครั้งใด แต่ใครเล่าจะได้ในทุกสิ่ง ชีวิตจริงเปลี่ยนแปรมากเงื่อนไข เมื่อหวังมากผิดหวังมากในทันใด ทุกข์จึงเข้าประชิดใจไม่รู้เลือน ดีใจมากๆที่ได้ทราบความรู้สึกนึกคิดของน้องเอมนะคะ เพราะได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของใจที่เป็นไปในความงามและเข้มแข็ง รวมทั้งความเข้าใจในเรื่องราวของชีวิตจริงที่น้องเอมมี พี่ดอกแก้วเชื่อว่า ในที่สุดแล้วคนเราควบคุมความต้องการในด้านต่างๆของตนเองได้ค่ะน้องเอม ถ้าหากเริ่มฝึกใจให้รู้จักเหตุผล และยอมรับสภาพต่างๆให้มากขึ้น เราก็จะสามารถควบคุมความกระเพื่อมไหวของใจมิให้ไหลไปสู่บ่วงล่อแห่งอารมณ์ได้แน่นอน เวลาและการฝึกฝนจะทำให้ทุกสถานการณ์เปลี่ยนแปลงไปได้..โดยเฉพาะในทางที่ดี ขอให้ความสุขและความเข้มแข็งกลับคืนมาจนล้นใจของน้องเอมเลยนะคะ ขอบคุณที่แวะมาคุยกับพี่ค่ะ
8 ตุลาคม 2548 21:17 น. - comment id 525161
@...คุณก่อพงษ์... มหัศจรรย์พันลึกนึกไม่ถึง ใช่ที่ซึ่งเร้นลับกับภูผา หรืออาวุธยุทโธปกรณ์แบบนานา แต่จิตตานี่แหละสิ่งมหัศจรรย์ ในสิ่งที่พี่ดอกแก้วศึกษา.. จิตนั้นมีความมหัศจรรย์ยิ่งและมีอำนาจมาก เพราะเป็นทั้งผู้สร้างและผู้ทำลาย เห็นด้วยค่ะคุณก่อพงษ์ ..การทำความเข้าใจจิตตนเองก่อให้เกิดความสุขได้จริงๆ เพราะในเบื้องแรกก็สุขสงบจากการไขว่คว้า ต่อมาก็ไร้การเบียดเบียนกัน และในที่สุดก็หยุดจากความต้องการได้ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทายกันในวันนี้ ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ
8 ตุลาคม 2548 21:18 น. - comment id 525162
@...คนผ่านมา... ต้นเหตุทุกข์รุกรานประหารสุข ให้เจ่าจุกกับเรื่องราวที่มุ่งหวัง คือตัณหาสาเหตุเลศรักชัง บานสะพรั่งความต้องการผ่านเรื่องราว สวัสดีค่ะคุณคนผ่านมา.. เรื่องของความต้องการที่เนื่องด้วยตัณหานั้นนำความทุกข์มาให้เสมอ แต่สิ่งที่อยู่ในความคิดเห็นของคุณคนผ่านมานี้กอปรด้วยน้ำใจและไมตรี และไร้การครอบครองยึดติด...เป็นเรื่องที่อบรมใจได้ดีเลยค่ะ และก็ชอบบทสุดท้ายมากที่สุด.. ..มองดวงใจภายในของเราเอง มิหวั่นเกรงหาสาเหตุใจเรานี้ แล้วสลัดตัดทุกข์ทันท่วงที ให้ชีวีเหลือเพียงว่างกระจ่างธรรม.. ขอบคุณมากนะคะที่กรุณาแวะมาทักทาย และเขียนสิ่งที่ดีไว้ ..ขอบคุณมากค่ะ
8 ตุลาคม 2548 21:18 น. - comment id 525163
@...น้องไอซ์... ความต้องการบานตะไทในชีวิต ทำตามสิทธิ์ก็พอขอแค่นั้น หากต้องการเกินสิทธิ์ยื้อแย่งกัน ความทุกข์นั้นก็พลันมาถึงตัว ปกติของชีวิตก็มีความต้องการเกี่ยวกับปัจจัยสี่อยู่เหมือนๆกัน แต่พี่ดอกแก้วมีคติไว้คอยสั่งใจตนเองว่า ..ทำเพื่อแก้ทุกข์ มิได้ทำเพื่อแก้อยาก.. เพราะฉะนั้น ถ้าเราพลาดไปทำเพื่อแก้อยากเข้าไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ตนเองและใครเดือดร้อน ก็โอเคนะคะ..ถือว่า ไร้พิษจากความต้องการในระดับหนึ่ง แต่ถ้ามองทางธรรมแล้วก็ยังไม่พ้นพิษในระดับละเอียดนั่นเองค่ะ สมัยนี้สิ่งล่อตาล่อใจเยอะมาก ..ทำให้เราลืมความเหนื่อยจากการไขว่คว้า ...กระบวนการความคิดที่เข้าข้างตนเองก็จะให้เหตุผลว่า .. ไม่เป็นไร ..เป็นเรื่องส่วนตัว.. ความต้องการและความผิดหวังจึงเบ่งบานอยู่ในใจเราเสมอ และวันหนึ่งก็อาจพัฒนาไปจนไร้ขีดจำกัด และย้อนกลับมาเป็นโทษอีกคราว ขอบคุณที่แวะมาคุยกันนะคะน้องไอซ์..
8 ตุลาคม 2548 21:19 น. - comment id 525164
@...ปกากะญอ... มาเยียนเยี่ยมเปี่ยมไมตรีที่เชิงดอย มาพร้อมรอยยิ้มแย้มแต้มแต่งฝัน มาเยี่ยมชมผลงานติดต่อกัน ขอขอบคุณที่ขยันมาทักทาย มาเยี่ยมอีกแล้ว.. ขอบคุณมากค่ะปกากะญอ..
8 ตุลาคม 2548 21:20 น. - comment id 525165
@...แดดเช้า... เมื่อประตูเปิดบานทำงานใหม่ ต้องตั้งใจเฝ้าดูผู้เยือนเหย้า แขกแปลกหน้าเป็นใครมาบ้านเรา เมื่อพบเข้าต้องต้อนรับขับสู้ไป แต่จะรับอย่างไรใจต้องคิด ตั้งสติให้ติดอย่าหวั่นไหว เว้นชอบชังตอบโต้ปะทะใคร ปัญญาไวตัดความตามตอแย สกัดจุดหยุดบอลตอนโต้กลับ เพียงแค่รับแล้วใจไม่แยแส วางบอลลงตรงปัจจุบันนั้นอย่าแคร์ ทุกสิ่งไม่เที่ยงแท้แค่ชั่วคราว แสงแดด..แสงสว่าง ย่อมทำลายความมืดได้เสมอ ดังสาระที่ปรากฏในบทกลอน...แสงแห่งสติ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ สวัสดีค่ะแดดเช้า
8 ตุลาคม 2548 21:22 น. - comment id 525167
@...นางสาวใบไม้... อยู่ดีดีไม่มีเรื่องให้เปลืองจิต แต่เพราะพิษกิเลสเหตุแอบแฝง ทำให้เกิดเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลง ไปตามแรงความคิดจิตต้องการ เมื่อคิดไปจิตใจก็ไขว่คว้า หากได้มาก็สุขสนุกสนาน หากไม่ได้จิตใจก็ลนลาน แล้วฟุ้งซ่านคิด คิด จนจิตโทรม คิดไม่สิ้นถวิลหวังนั่งวาดฝัน ว่าสักวันหวังจะเป็นเช่นเพ็ญโสม ไม่แรมร้างริบหรี่ที่แสงโคม วาดวิมานปลอบประโลมอย่างหวั่นใจ กลายเป็นคนอมทุกข์อยู่ซุกซ่อน จะนั่งนอนก็พร้อมน้ำตาไหล เมื่อกระทบพบเรื่องที่บาดใจ หรือวุ่นไปเหนื่อยหนักในปลักอารมณ์ ความต้องการ..ใช้งานกายและจิต ให้กระทำและคิดเพื่อสุขสม ไม่สมหวังก็ยิ่งใช้ให้ระทม ใครจะสมสนองสุขทุกต้องการ? สวัสดีค่ะนางสาวใบไม้ ความต้องการเป็นบ่อเกิดของความเหนื่อย และอาจมีความผิดหวังแถมมาให้ด้วย การไขว่คว้าเพื่อให้ได้มาครั้งแล้วครั้งเล่า..ก็ยิ่งชอกช้ำนั้น ภาพเหตุการณ์นี้นอกจากความรักแล้ว พี่ดอกแก้วนึกถึงนักพนันที่เล่นเสีย..แล้วก็ทุ่มเทเพื่อแก้คืน ซึ่งในที่สุดก็ไม่เหลืออะไรที่ดีเลย .. ขอบคุณที่แวะมาอ่านและพูดคุยกันนะคะ ขอให้มีกำลังใจที่ดี มีทางแก้ไขปัญหาที่ดี และมีความเข้มแข็งที่จะอยู่เหนือความต้องการบางอย่างได้นะคะ
8 ตุลาคม 2548 21:22 น. - comment id 525168
@...มนต์กวี... ความไม่รู้มาเป็นผู้บังคับบัญชา จึงมะงุมมะงาหราหาผิดทิศ ความต้องการบวกไม่รู้มาครองจิต การทำผิดจึงเกิดเปิดสัญญาณ ร้อยลูกโซ่โล้ภพไม่จบสิ้น เฝ้าถวิลเรื่องราวไร้แก่นสาร ยึดติดความชอบไม่ชอบอย่างยาวนาน สร้างสะพานวัฏฏะไม่ละภัย เมื่อเกิดชาติย่อมชรามาตามคิว โรคความหิวความเศร้าก็เข้าใกล้ ความบ่นเพ้อรำพันทุกข์ท่วมใจ ได้รับไปสะสมคลังหลังต้องการ สวัสดีค่ะมนต์กวี.. ขอบคุณในไมตรีจิตและความคิดถึงนะคะ ช่วงนี้ขยันเขียนงานดีจังเลยนะคะ พี่ดอกแก้วตามไปอ่านเสมอ.. ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
8 ตุลาคม 2548 21:23 น. - comment id 525169
@...โป๊ยเซียน... คำว่าอยาก..ยากจะลบให้จบสิ้น ทั้งอยากกิน อยากอยู่ อยากรู้เห็น อยากร่ำรวยมีอำนาจกว่าที่เป็น อยากสูงเด่นอยากได้ดีมีหน้าตา เมื่ออยากแล้วก็ต้องย่างไปล้างอยาก แม้ลำบากก็อยากให้สมปรารถนา สะสมทุนหนุนความอยากตลอดมา กลายเป็นตอตัณหาที่แข็งแรง ของบางอย่างมีสิ่งเดียวให้เปรี้ยวปาก หลายคนอยากจึงแข่งขันหมั่นแสวง ในการแข่งนั้นมีทั้งทิ่มแทง และการแกล้งก่อปัญหาคราอยากชิง หลายชีวิตติดร่างแหแพ้ผู้อยาก กลายเป็นซากเครื่องมือให้เขาสิง ผู้ยิ่งใหญ่อยากใหญ่ไร้ผู้ชิง ทำผู้น้อยแน่นิ่งมากชีวา ผลกระทบแผ่กระเทาะเพราะความอยาก บ้านเมืองมากโทษภัยในปัญหา เพราะความอยากเต็มเมืองเรื่องกามา อยากทำทุกข์ทั่วหน้าอย่าอยากเลย สวัสดีค่ะโป๊ยเซียน.. ขอบคุณบทกลอนที่ดี ..อ ย า ก.. ที่มาร่วมเขียนไว้นะคะ โลกมนุษย์เป็นเช่นนั้นจริงๆ ..ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ
8 ตุลาคม 2548 21:24 น. - comment id 525170
@...เพรง.พเยีย... เรื่องใกล้ตัวใกล้ใจใครทุกคน เป็นเหตุผลให้สุขและทุกข์แสน ความต้องการคือบ่อเกิดความขาดแคลน ท่านเปรียบแม้นกับชะลอมย่อมรั่วซึม ขอบคุณในน้ำใจไมตรีที่แวะมาอ่านนะคะเพรง.พเยีย ขอให้มีความสุขใจยิ่งๆขึ้นไปค่ะ
8 ตุลาคม 2548 21:25 น. - comment id 525171
@...น้องพุดคนดี... รู้จักพอไม่ก่อภัยกับใครแล้ว รู้จักพอดุจแก้วมหาศาล รู้จักพอก่อสุขใจไปเนาว์นาน รู้จักพอก็เบิกบานที่จิตตน สวัสดีค่ะน้องพุดคนดี.. ไม่ต้องการ...เป็นคุณสมบัติที่หายากในสังคมปห่งการแย่งชิงนะคะ ดีใจที่ได้ทราบถึงความไม่ต้องการนี้..จากน้องคนดี
8 ตุลาคม 2548 21:26 น. - comment id 525173
@...น้องคิม... ผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าเราชอบทำ และชอบย้ำความพลาดไม่แก้ไข เปลี่ยนวิธีการไขว่คว้าอยู่เรื่อยไป ก็เพื่อให้สมกมลตนต้องการ น่าเหนื่อยนะคะกับการไขว่คว้าที่ไม่รู้จักจบ โดยเฉพาะการมุ่งมั่นเอาชนะและจบลงด้วยความพ่ายแพ้ แต่ก็ไม่เคยหยุดได้สักที บางครั้งเราก็ว่าคนนั้นคนนี้เป็นคนซาดิสม์ แต่ที่จริงแล้ว ใจของเราอาจซาดิสม์ยิ่งกว่า ที่ไม่รู้จักดูแลและรักษาใจตน ซ้ำยังทำร้ายใจตนเองบ่อยๆด้วยไขว่คว้าแล้วผิดหวัง ดีใจที่น้องคิมชอบนะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่านและบอกความรู้สึกไว้ค่ะ ..ขอบคุณมาก
8 ตุลาคม 2548 21:27 น. - comment id 525174
@...น้องอุ๊ คนเมืองลิง... หลวงพ่อเงินให้คาถามหาสุข ปลดเปลี้องทุกข์การค้นวนตัณหา รู้จักพอก่อสุขทุกเวลา ไม่คลั่งบ้าหาค้นจนเหนื่อยตาย สวัสดีค่ะน้องอุ๊.. ความคิดเห็นที่แสนสั้นแต่ตรงประเด็นดีจัง ความสันโดษจึงเป็นสิ่งสงัดสงบจากความต้องการได้มาก ดูแลชีวิตอย่างพอดีๆก็คงไม่ต้องเหนื่อยกับการหากันหรอกนะคะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะน้องนักสู้
8 ตุลาคม 2548 21:32 น. - comment id 525177
เมกมาหั้ยกำลังใจครับ สุดบรรยายครับ...เยี่ยม +-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
9 ตุลาคม 2548 14:13 น. - comment id 525304
@...น้องเมก... สวัสดีค่ะ..ผู้ชายอารมณ์ดี นานๆแวะมาที มาสร้างสีสันให้ไม่น้อยเลย ขอบคุณมากนะคะ
10 ตุลาคม 2548 15:30 น. - comment id 525641
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว เรื่องของจิตนี่เป็นเรื่องละเอียดก่อนค่ะ มีอะไรมากระทบก็หวั่นไหวเอาง่ายๆ ทั้งรักโลภโกรธหลง โศก สุจ อะไรก็อะไรต่ออะไรเยอะไปหมด ชลกานต์เห็นด้วยนะคะสำหรับการพึงมีสมาธิ ไม่ก่อนไม่ค่อยเข้าใจ จนพี่แดดเช้าสอนค่ะ
11 ตุลาคม 2548 14:02 น. - comment id 525943
@...ชลกานต์.... เมื่อกระทบต้องสงบไม่ซัดซ่าย ตั้งใจกายมั่นคงตรงเบื้องหน้า รู้เรื่องของอารมณ์ที่เข้ามา ปิดตัณหาชอบชังครั้งรู้ความ แล้วตามรู้อยู่ที่จิตไม่คิดฟุ้ง หรือเข้าปรุงเป็นตัวตนจนล้นหลาม มีปัญญาเข้ารู้ดูรูปนาม จึงหมดความต้องการสารพิษใจ สวัสดีค่ะชลกานต์.. ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาคุยกัน... เรื่องของจิต..หวั่นไหวง่าย และห้ามยาก แต่ก็ไม่เหนือความสามารถของพระอริยบุคคลไปได้.. ขอให้ประสบความสำร็จในเส้นทางที่มุ่งหวังนะคะ
18 ตุลาคม 2548 16:39 น. - comment id 533643
หากหยุดจิตติดเบรคด้วยเลขสอง แล้วรอมองเหตุและผลดลดวงจิต หาความคิดแตกต่างจากทางทิศ แล้วใช้ดุลยพินิจคิดตรึกตรอง คงได้เหตุและผลจนปัญหา ไม่ต้องมาให้อ่อนล้าระโหยอ่อน แล้วก็ดับดวงใจใฝ่นิวรณ์ เกิดเป็นความแน่นอนไม่ร้อนเย็น ชอบกลอนนี้นะค่ะ คิดถึงพี่ดอกแก้วนะค่ะ